ორსულმა შეიძლება იფიქროს, რომ მისი მთავარი ამოცანაა მშობიარობის გადარჩენა და შემდეგ ყველაფერი თავისთავად იმუშავებს. სამწუხაროდ, ზოგჯერ ბავშვის დაბადების შემდეგ, მხოლოდ ჯანმრთელობის პრობლემები იწყება.
მშობიარობის შემდგომი ერთ – ერთი ყველაზე საშიშია საშვილოსნოს სისხლდენა. ეს შეიძლება წარმოიშვას არა მხოლოდ უშუალოდ მშობიარობის დროს, არამედ მოგვიანებით. მისი მიზეზები მრავალფეროვანია: პლაცენტის ნაადრევი მოწყვეტა ან მისი ნაწილის შენარჩუნება, საშვილოსნოს შეკუმშვის დარღვევა ან მშობიარობის დროს მისი დაზიანება. ქალები, რომლებიც ტყუპებს აჩენენ, რისკის ქვეშ არიან. ისინი საშვილოსნოს სისხლდენისა და სწრაფი მშობიარობის პროვოცირებას ახდენენ.
ჩვეულებრივ, სისხლიანი გამონადენი უხვად უნდა იყოს მშობიარობიდან პირველი 2-3 დღის განმავლობაში, შემდეგ ისინი გახდებიან მოყავისფრო, ხოლო მეორე კვირის ბოლოს - მოყვითალო, სისხლის რაოდენობა იკლებს. თუ გაქრობის ნაცვლად სისხლიანი გამონადენი ძლიერდება და მკვეთრ წითელ ფერს იძენს, ეს ნიშნავს, რომ საშვილოსნოს სისხლდენა იწყება.
მშობიარობის შემდგომი ნებისმიერი ინფექციური გართულების შემთხვევაში, ძუძუთი კვება ან გამოხატული რძე არ შეიძლება მიეცეს ბავშვს სრულ გამოჯანმრთელებამდე.
მშობიარობის შემდგომი გართულებაა ენდომეტრიტი, საშვილოსნოს ანთება, რომელიც ვითარდება მშობიარობიდან ერთ კვირაში. ეს ხდება იმ ქალების მიმართ, რომლებსაც აბორტი ჰქონდათ წარსულში, აქვთ სქესობრივი გზით გადამდები ინფექციები. სხვა რისკფაქტორებია 12 საათზე მეტი ხნის უწყლო პერიოდი, საკეისრო კვეთა. ენდომეტრიტის მანიფესტაციებია მუცლის ტკივილი, ცხელება 40 გრადუსამდე, შემცივნება, მკვეთრი წითელი ლაქა უსიამოვნო სუნით.
კიდევ უფრო მძიმე ინფექციური დაზიანებაა პერიტონიტი, მუცლის ღრუს ანთება. იგი ასევე იჩენს თავს მაღალი სიცხე, შემცივნება, სისუსტე, მუცლის ტკივილი და ზოგჯერ პირღებინება. პერიტონიტი შეიძლება გადაიზარდოს სეფსისად - სისხლის ზოგადი ინფექციით. ორივე დაავადება ხასიათდება სწრაფი გაუარესებით. პერიტონიტმა და სისხლის მოწამვლამ შეიძლება გამოიწვიოს სიკვდილი.
შემთხვევათა 90% -ში პერიტონიტისა და სეფსისის მიზეზია Staphylococcus aureus, "საავადმყოფოს" მიკროფლორის წარმომადგენელი, რომლითაც ბავშვები და დედები ადვილად ინფიცირდებიან სამშობიაროებში. მას ასევე შეუძლია გამოიწვიოს მასტიტი - მკერდის ანთება. ყველაზე ხშირად, ინფექცია ხდება ნაპრალების ნაპრალების შედეგად.
ზოგიერთი ადამიანი გირჩევს მკერდზე ყინული წაუსვა მასტიტის დროს. ეს "მკურნალობა" აბსოლუტურად არ მოქმედებს მასტიტზე და შეიძლება გამოიწვიოს პნევმონია.
მასტიტის პირველი ნიშანი არის მკერდში სიმსივნის წარმოქმნა. ძნელი ხდება რძის გამოთქმა, შემდეგ კი გტკივა, ძალიან სწრაფად დაზარალებული მკერდი იზრდება მოცულობაში, წითლდება. ცივა იწყება, ტემპერატურა 39 გრადუსამდე ან უფრო მაღლაც იზრდება. ყველა ამ დაავადებით, თვითმკურნალობა მიუღებელია და სიცოცხლისთვის საშიშიც კი, ექიმთან კონსულტაციის გადაუდებელი აუცილებლობაა.
არსებობს გართულებები, რომლებიც არც თუ ისე საშიშია, მაგრამ მაინც საჭიროებს ყურადღებას - მაგალითად, ყაბზობა. ეს აშლილობა არც ისე უწყინარია, როგორც შეიძლება ჩანდეს: გადატვირთული ნაწლავი ხელს უშლის საშვილოსნოს შეკუმშვას, ტოქსინებს კი რძეში შეუძლიათ. მეძუძური დედებისათვის შეუძლებელია საფაღარათო საშუალების მიღება, განსაკუთრებით ექიმის დანიშნულების გარეშე, ყაბზობას უნდა ებრძოლოთ დიეტა.
თანაბრად გავრცელებული გართულებაა ბუასილი, რომელიც წარმოიქმნება დატვირთვისას ბიძგების დროს. მისი პირველი ნიშნები არის წვა და ქავილი ანუსში. ასეთი სიმპტომებით დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოთ პროქტოლოგს, რადგან მოწინავე შემთხვევებში ჰემოროიდების ქირურგიული მკურნალობა უნდა ჩატარდეს და ადრეულ ეტაპზე საკმარისია მალამოები და სწორი ნაწლავის სანთლები.
ზოგიერთ ქალს - განსაკუთრებით მათ, ვისაც რამდენჯერმე შეეძინა - მშობიარობის შემდეგ აქვთ შარდის შეუკავებლობა, როდესაც ხველება, ხვრინვა, სიცილი ან ვარჯიში აქვთ. ეს გამოწვეულია მენჯის იატაკის კუნთების შესუსტებაზე. ამ შემთხვევაში ნუ იქნებით მორცხვი ან მოელით, რომ დარღვევა თავისთავად გაქრება, საჭიროა დაუკავშირდეთ უროლოგს ან გინეკოლოგს.