უბრალოდ არ არსებობს ზუსტი და უნივერსალური რეკომენდაციები იმის შესახებ, თუ რა საჭიროა ბავშვი დასაძინებლად მოცემულ ასაკში. ამავე დროს, ბევრი პედიატრი ამტკიცებს, რომ სკოლამდელი ასაკის ბავშვები საჭიროებენ ერთდღიან დასვენებას და რამდენ ხანს გაგრძელდება ეს დამოკიდებულია რიგ მიზეზებზე.
საჭიროა თუ არა ბავშვს მკაცრი რეჟიმი?
ცნობილია, რომ ახალშობილებს ბევრი სძინავთ, მაგრამ მათი ყოველდღიურობა საკმაოდ ქაოტურია - მათ შეუძლიათ გაათენონ ღამით და მშვიდად დაიძინონ ექიმის დანიშვნის დროს. ამასთან, დროთა განმავლობაში, ისინი თანდათან იწყებენ ყოველდღიური რეჟიმის ფორმირებას და ყოველდღიური ძილის საერთო ხანგრძლივობა მცირდება. ორი წლის ასაკში, ბევრმა ბავშვმა უკვე შექმნა ხასიათი და დამოკიდებულება ძილის მიმართ, ანუ მშობლებს უკვე შეუძლიათ გააკეთონ დასკვნა იმის შესახებ, თუ რამდენად კარგად და სწრაფად ჯდება მათი ბავშვი. თუ ოჯახის ზრდასრული წევრები ცდილობენ დაიცვან ყოველდღიური რუტინა, მაგალითად, ბავშვის მაგიდასთან გარკვეულ დროს ჯდომა და ამ პერიოდისთვის მისთვის ძილის საზღვრები უკვე სრულად არის შემუშავებული. ამ ასაკის ბევრ ბავშვს ღამით 10-12 საათი სძინავს, ხოლო ერთიდან სამ საათამდე. როგორც წესი, ჩვილებს დღის განმავლობაში ერთნაირი დრო სძინავთ - თუ დილით ადრე გაიღვიძებთ, დღისით შეიძლება დაელოდონ.
მრავალი თანამედროვე დედის აზრით, ორი წლის ასაკში, ბავშვებს მხოლოდ ერთი დღის ძილისთვის უნდა დაეყარონ, შესაბამისად შეიქმნება კვებისა და გასეირნების, გასართობად. ასე რომ თქვენ შეგიძლიათ არა მხოლოდ გაამარტივოთ თქვენი ცხოვრება იმისთვის, რომ მინიმუმ თავისუფალი დრო გქონდეთ, არამედ დაეხმაროთ ბავშვს - ბავშვი, რომელიც ერთდროულად იძინებს, მიჩვეულია, გაცილებით მშვიდად იძინებს. ბავშვები, რომლებსაც შეუძლიათ დაძინება, რაც დამოკიდებულია მოზრდილების განწყობილებაზე და გასული დღის მოვლენებზე, ხშირად დიდხანს იძინებენ და დიდი სურვილის გარეშე. ეხმარება ბავშვს ჩაძინება და ერთგვარი რიტუალი - მაგალითად, საღამოს აბაზანა და საყვარელი წიგნის კითხვა ან ყურება. ზოგისთვის ძილის სიგნალია დახატული ფარდები და ღამის სინათლეზე ჩართული, რასაც მოყვება მშვიდი დედის ზღაპარი. ამრიგად, ბავშვი წინასწარ აწესრიგებს ძილს და ოჯახის ზრდასრულ წევრებს შეუძლიათ დროულად დააძინონ იგი.
რა განსაზღვრავს ძილის ხანგრძლივობას ორი წლის ბავშვებში
ძილის ხანგრძლივობა არის მხოლოდ ინდივიდუალური ფაქტორი; არცერთი სერტიფიცირებული და მაღალკვალიფიციური სპეციალისტი ვერ შეძლებს განსაზღვროს მისი ზუსტი საჭირო ოდენობა. ამასთან, დედას, რომელიც იცნობს თავის შვილს, აჩვენებს ყურადღებას და დაკვირვებას, ადვილად შეუძლია დაადგინოს როდის უნდა დაიძინოს ბავშვი და ასევე რამდენს დახარჯავს საწოლში. თუ ადრე ადგომა მოგიწევთ, აზრი აქვს ბავშვის დღის რეჟიმის შეცვლას ცოტათი ადრე. ამის გაკეთება შეგიძლიათ დღის განმავლობაში უფრო მეტ სიარულს ან მშვიდი საათის განმავლობაში არ დააწვინოთ მას, თუმცა ღამის ძილის დასაწყისი უფრო ადრე უნდა იყოს - შემდეგ მეორე დღეს გაღვიძებას ახირებები და ტირილი არ ახლავს თან.
მრავალფეროვანმა მიზეზებმა შეიძლება გავლენა მოახდინოს 2 წლის ბავშვებში ძილის ხანგრძლივობაზე და ხარისხზე. მაგალითად, დაჩაზე გატარებული დღის შემდეგ, თანატოლებთან თამაშებით, ბავშვი, რომელსაც, ჩვეულებრივ, 9-10 საათი სძინავს, ბევრად მეტი შეუძლია დაიძინოს. ძილის რეჟიმი შეიძლება შეიცვალოს სტრესული გამოცდილების შემდეგ. როგორც ფსიქოლოგები მოწმობენ, ეს ყოველთვის არ არის ნეგატიური ხასიათის მოვლენები: სასტიკად აღინიშნა ორი წლის იუბილე შორეული ნათესავების ჩამოსვლით და საჩუქრების უზარმაზარი გროვით, გარკვეულწილად შეიძლება სტრესულ გავლენას ახდენს ბავშვის ფსიქიკაზე.. ამიტომ, ჩვილს ჩვეულებრივ მარტივად არ ჩაეძინება და მეორე დილით, მას შეიძლება დამატებითი დრო დასჭირდეს გუშინდელი შვებულებიდან გამოსასწორებლად.
ბავშვებში (და არა მხოლოდ ორი წლის ასაკში) ძილის ხანგრძლივობა განსხვავდება მათი ჯანმრთელობის მდგომარეობიდან გამომდინარე. ამასთან, აქ არც მკაფიო წესები და რეკომენდაციები არსებობს - საკმარისად მაღალ ტემპერატურაზეც კი, ზოგი ბავშვი მუდმივად მძინარე გამოიყურება და ცდილობს რაც შეიძლება მალე დაიძინოს, მაგრამ მათი სხვა თანატოლები კატეგორიულ უარს აცხადებენ დაძინებაზე ჩვეულებრივ დროს, კაპრიზული და მშობლებისგან მზრუნველობასა და სიყვარულს ითხოვენ.
