ბავშვთა სიზარმაცე ბავშვთან ერთად იბადება და მას ხშირად მშობლები ამუშავებენ. თავდაპირველად, ბავშვს არაფრის გაკეთება არ შეუძლია, დედა და მამა ამას აკეთებენ. ამ გზით მშობლების ნეგატიური გავლენა იქმნება ბავშვზე დაუსრულებელი ზრუნვის შედეგად.
ბევრს სჯერა, რომ ბავშვი არ არის გაზრდილი სამუშაოდ. ასეთი ადამიანები იცავენ შვილს პასუხისმგებლობისგან, დამოუკიდებლობისგან, სიზარმაცის გრძნობას უნერგავს მათ.
ხშირად ისმის:
- არ აიღო ჭიქა, გატეხე;
- პური თვითონ არ გაჭრა, შეგიძლია გაჭრა საკუთარი თავი;
- ნება მომეცით ჩემოდანი მოვიტანო;
- მაქმანებს დავაკავშირებ;
- წადი, სათამაშოებს მე თვითონ გავასუფთავებ შენთვის (დედები ხშირად ამბობენ, როდესაც მოთმინება ეწურებათ ბავშვთან ერთად სათამაშოების შესაგროვებლად).
სია შეიძლება იყოს ძალიან გრძელი.
სიზარმაცის მიზეზები:
- ჰიპერ-მოვლა, ჰიპო-მოვლა;
- გაფუჭებული ბავშვი;
- ბავშვს არ აქვს მკაფიო სურათი ოჯახში სამუშაო საქმიანობის შესახებ;
- შესრულებული მოვალეობებისა და მოწყენილობის ერთფეროვნება;
- ენერგიის ნაკლებობა. ვიტამინების ნაკლებობა, დაავადებები.
ბავშვების სიზარმაცესთან გამკლავების მეთოდები.
1) ყველაზე ეფექტური მეთოდი მცირეწლოვანი ბავშვებისთვის არის ყველაფრის ერთად გაკეთება მაგალითად. ნუ დაივიწყებთ თქვენი შვილის ქება, ნუ დააშორებთ მას, როდესაც მას სურს თქვენი დახმარება.
2) აუხსენით ბავშვს, რა არის მისი საქმიანობა. გვითხარით, რატომ გჭირდებათ დასუფთავება, ჭურჭლის რეცხვა და ა.შ.
3) აცნობეთ ბავშვს ყოველდღიური პასუხისმგებლობის შესახებ.
4) ბავშვს სურს ჰქონდეს შედეგი "აქ და ახლა". როდესაც მშობლები ბავშვს ასწავლიან რამეს, არათუ უნდა აიხსნას კონკრეტული საქმიანობის თეორიული ასპექტები, არამედ მაშინვე უნდა განხორციელდეს პრაქტიკული გზით. ჩვენ, მოზარდებმა, ვიცით, როგორ უნდა დაველოდოთ და შედეგის პროგნოზირება მომავალ დროში გავა, ბავშვები სხვა რეალობაში ცხოვრობენ.
5) ასწავლეთ თქვენს შვილს დროულად მუშაობა - გაამარტივეთ მისი ცხოვრება მომავალში. ის არ გაიზრდება, ზარმაცი ადამიანი და ადამიანი, რომელიც თავს არიდებს მოვალეობებსა და სამუშაოს.
