პასუხისმგებელი და მოსიყვარულე მშობლები ცდილობენ თავიანთი შვილების განათლებას ღირსეული ადამიანებით და ზოგადად განვითარებული პიროვნებებით. ბევრს ესმის, რადგან არა მხოლოდ ის, რაც ბავშვებთან უნდა გაკეთდეს, ძალიან მნიშვნელოვანია, არამედ ის, რაც მათ უნდა თქვან.
დედა და მამა კითხულობენ საჭირო ლიტერატურას, უყურებენ პროგრამებს, რომლებიც აღწერენ განათლების ახალ და ეფექტურ მეთოდებს. რამდენიმე ძირითადი წესი უნდა დაიცვათ. აუცილებელია ავირჩიოთ ფრაზები და გამოთქმები, რომლითაც მშობლები ცდილობენ ბავშვის აღზრდას. უნდა გესმოდეთ, რომ ყველაფერი, რასაც მშობლები ამბობენ, ბავშვის გონებაში რჩება. ქება და გამხნევება თქვენს ახალშობილს თავდაჯერებული გახდება.
რა უნდა ითქვას
როდესაც მშობლები ამბობენ: „შენ დიადი ხარ! თქვენ დიდი საქმე გააკეთეთ! - ბავშვს სურს გააგრძელოს და დაასრულოს დაწყებული სამუშაო.
თუ მშობლები ცდილობენ დაარწმუნონ ბავშვი წარუმატებლად: „ნუ ნერვიულობ! ყველა უშვებს შეცდომებს და ეს არაუშავს. შემდეგ ჯერზე ნამდვილად წარმატებას მიაღწევ! - ბავშვი სწავლობს დამარცხების მიღებას და შეცდომებისგან სწორი დასკვნების გამოტანას.
თქვენ რაც შეიძლება ხშირად უნდა ესაუბროთ ბავშვს მის ნიჭზე, შეაქოთ ნახატები და ხელნაკეთობები, სთხოვეთ სხვა რამის გაკეთება, მაშინ ბავშვს არ შეეშინდება რაიმე ახალი სცადოს, იცის რომ ბევრს აკეთებს.
თქვენს ბავშვს აუცილებლად უნდა უთხრათ:”დაჯექ ჩემს გვერდით და მითხარი როგორ ჩაიარა შენი დღე” - მაშინ ურთიერთგაგება და ნდობა არასდროს დატოვებს მშობლისა და შვილის ურთიერთობას. ის ისწავლის საკუთარი აზრებისა და გამოცდილების გაზიარებას, ითხოვს რჩევას.
როდესაც მშობლები ამბობენ: „პატარავ, ბოდიში. მე ვცდებოდი”- ბავშვმა იცის, რომ სიმართლე არ არის ავტორიტეტების მხარეზე და უფროსებსაც კი არ სცხვენიათ შეცდომების აღიარება, პირიქით, ეს სიძლიერის ნიშანია.
მშობლების მოწონებისა და მხარდაჭერის ატმოსფეროში ჩამოყალიბებული პერსონაჟი საფუძველი იქნება წარმატებული სამომავლო ცხოვრებისათვის. ასეთი ადამიანებისთვის ადვილი იქნება სწავლა და მუშაობა, ისინი არ განიცდიან ხანგრძლივ შეშფოთებას და დეპრესიას.
არასასურველი ფრაზები
თუ ბავშვს მუდმივად აკრიტიკებენ და ამბობენ, რომ ის წარუმატებელია, ის არასოდეს იქნება დარწმუნებული საკუთარ თავში და თავის ქმედებებში. თუ მშობლებს სურთ თავიანთი ვაჟი ან ქალიშვილი რამე ასწავლონ, უმჯობესია განიხილონ მოქმედებები და არა თავად ბავშვი.
არ შეიძლება ბავშვის სხვის წინაშე საყვედური შეიტანო, ამიტომ იგი თავს დამცირებულად გრძნობს. ყველა საგანმანათლებლო მომენტი უნდა ჩატარდეს ერთი-ერთზე, ბავშვის თვალებთან იმავე დონეზე.
არასდროს უნდა უთხრათ ბავშვს: "დავიღალე შენგან!" - მშობლისთვის ეს წამიერი დაღლილობა ან სიბრაზეა და ბავშვი ასეთ სიტყვებს სიტყვასიტყვით და ძალიან ღრმად იღებს.
ადამიანების ყველა შიში და დაუცველობა ბავშვობიდან იწყება. ანალოგიურად, ბავშვობაში ჩამოყალიბებულია თავდაჯერებულობა და პოზიტიური დამოკიდებულება სამყაროს მიმართ. მხოლოდ მშობლებზეა დამოკიდებული, თუ რა სახის მსოფლმხედველობას მისცემენ ისინი შვილს.
