სკოლაში ტემპერატურისა და ტენიანობის ოპტიმალურ რეჟიმთან შესაბამისობა არის სკოლის მოსწავლეების ჯანმრთელობის შენარჩუნების გასაღები. მხოლოდ ამ მოთხოვნის შესრულება არის სკოლის ადმინისტრაციის უფლებამოსილება მუნიციპალურ სამსახურებთან ერთად.
მთლად სწორი არ არის საუბარი მხოლოდ სკოლის შენობის ტემპერატურის დონეზე, რადგან საგანმანათლებლო დაწესებულებების ჰაერ-თერმული რეჟიმის სტანდარტების შემუშავებისას მხედველობაში მიიღება რამდენიმე ფაქტორი:
- ჰაერის გაცვლის არსებობა და მისი ინტენსივობა;
- ფარდობითი ტენიანობა;
- ჰაერის ტემპერატურა.
რა წარმოადგენს ტემპერატურისა და ტენიანობის ოპტიმალურ რეჟიმს
ზემოთ მოყვანილი პარამეტრების გათვალისწინებით და მათი გავლენის შესწავლა სკოლის ჯანმრთელობაზე, მეცნიერებმა შეიმუშავეს ოპტიმალური კრიტერიუმები სხვადასხვა სკოლის შენობისათვის, რომლებიც მოცემულია „სანიტარულ და ეპიდემიოლოგიურ წესებსა და წესებში“(SanPiN 2.4.2.2821 - 10).
მხედველობაში მიიღება ტერიტორია, სტუდენტების მაქსიმალური ნაკადი, რომლებიც გადიან კონკრეტულ ოთახში დღეში, ვენტილაციის შესაძლებლობა. ზამთრისთვის მჭიდროდ დახურული ფანჯრები, დღეში ერთხელ გაკეთებული სველი წმენდა სრულიად მიუღებელია, რადგან თუნდაც ოპტიმალური ტემპერატურა შეინიშნოს, მაგრამ თუ ტენიანობა დაირღვეს, ბავშვის სხეულისთვის არასასიამოვნო გარემო იქმნება.
დაუშვებელია, რომ სკოლაში ტემპერატურა განისაზღვრება ადმინისტრაციის განწყობით, გათბობის ქსელის მუშაკებით, რომლებიც ემსახურებიან სკოლის ქვაბის ოთახს ან მშობლების მიერ, რომლებიც ასწავლიან ბავშვს ოთახში ჰაერის მაღალ ტემპერატურაზე. უფრო მეტიც, თითოეული ადამიანის ტემპერატურული რეჟიმი ინდივიდუალურია. კანონი საგანმანათლებლო დაწესებულებისთვის არის SanPiN და სხვაგვარად არ შეიძლება იყოს.
მოთხოვნები ოფისებისთვის
მცირე ოფისებში, სადაც ფსიქოლოგი ან ლოგოპედი ატარებს ინდივიდუალურ სამუშაოს, ჰაერის ტემპერატურა ითვლება ოპტიმალურად 18-დან 24 გრადუსამდე. იგივე მისაღებია სააქტო დარბაზისთვის, ფოიესთვის, ბიბლიოთეკისა და სასადილო ოთახისთვის, სადაც ბავშვებისა და მასწავლებლების დიდი რაოდენობა იმყოფება, მაგრამ არა მთელი დღის განმავლობაში.
სემინარებში, სადაც ბავშვები ხშირად ხელით მუშაობენ, ტემპერატურა ოდნავ დაბალია (17-20). იგივე წესი ვრცელდება სავარჯიშო დარბაზს, სადაც გაკვეთილების დროსაც კი რეკომენდებულია ტრანსმისის ღია შენარჩუნება, დრაფტის თავიდან ასაცილებლად. ეს წესი გამოიყენება იმ შემთხვევაში, თუ გარე ჰაერის ტემპერატურა + 5-ზე მეტია. დაბალ ტემპერატურაზე გაკვეთილებს შორის უნდა ჩატარდეს სავენტილაციო გზით.
თუ სკოლას დარბაზში აქვს საშხაპეები, მაშინ იქ ტემპერატურამ 22-25 გრადუსს უნდა მიაღწიოს. სპორტის გასახდელებსა და სამედიცინო ოფისში 20-22.
არდადეგების დროს სკოლაში დასაშვებია ჰაერის ტემპერატურის 15 გრადუსამდე დაწევა. იმისათვის, რომ მუდმივად განვიხილოთ ტემპერატურის რეჟიმის დაცვა, საჭიროა თერმომეტრებით მომარაგება ყველა სკოლის შენობაში.
ჰაერის ტენიანობა არ უნდა სცილდებოდეს დასაშვებ ზღვარს 40-60%. რეგულარული ვენტილაცია, რომელიც უნდა განხორციელდეს წლის ნებისმიერ დროს, ხელს შეუწყობს ამ სტანდარტების შესაბამისობას. თუ ატმოსფერული ჰაერის ტემპერატურა -10-ზე დაბალია, 5 წუთიანი ბოლომდე ვენტილაცია საკმარისია დიდ შესვენებაზე, ხოლო წუთი მცირე შესვენებისას. გარე ტემპერატურის მატებასთან ერთად იზრდება ეთერის დროც.
ამ წესებთან შესაბამისობა მოითხოვს მასწავლებლის რეგულარულ განხორციელებას, რომელსაც შეიძლება მცირე შესვენების დროს ყოველთვის არ სურს მთელი კლასის ოფისიდან გაყვანა. სკოლის ადმინისტრაციამ უნდა დარწმუნდეს, რომ საზაფხულო რემონტის დროს ფანჯრები ან ტრანსსამუშაოები გამართულია.
