მამა-შვილების პრობლემა მარადიული პრობლემაა. განსაკუთრებით რთულია მოზარდებში, რადგან მოზარდობა ყველაზე უსიამოვნო და რთული პერიოდია. გუშინდელი ბავშვი მსოფლიოში ცვლილებების წინაშე დგას, სირთულეებით, გარდა ამისა, ცვალებადი ჰორმონალური ფონი გავლენას ახდენს, მეორადი სექსუალური მახასიათებლები ჩნდება, ეს ყველაფერი ბავშვს შოკში აგდებს.
რთული ურთიერთობა საკუთარ თავთან, ნათესავებთან და თანატოლებთან ხშირად აცახცახებს მოზარდს. თუ მშობლები უგულებელყოფენ და არ გაითვალისწინებენ ამ ფაქტორებს, არ შეინიშნავენ ცვლილებებს ბავშვში და არ ითვალისწინებენ მის საჭიროებებს, მაშინ მშობლებსა და მოზარდებს შორის ურთიერთობა შეიძლება გახდეს რთული და სავალალო შედეგებამდეც კი მივიდეს.
თუ ვაჟს დაჟეჟილობის სახით აქვს აშკარა პრობლემების ნიშნები, როგორ შეუძლიათ მშობლებს დახმარება? გასაგებია, რომ სისხლჩაქცევები არ ჩანდა იმ ტრენინგისგან, რომელსაც ბავშვი ესწრება. ამასობაში, ბავშვები ძალიან ხშირად მალავენ სკოლის ან ეზოს კონფლიქტებს. სისხლჩაქცევები არის შესაძლო საფრთხის პირველი ნიშანი, ამიტომ მშობლებმა სერიოზულად უნდა ისაუბრონ შვილთან. თუ თინეიჯერებს შორის ურთიერთობა გამწვავდება, ამან შეიძლება გამოიწვიოს სერიოზული ტრავმა და ხანგრძლივი მკურნალობა.
კარგია, თუ ოჯახში არის კაცი, რომელიც ავტორიტეტია, მას შეუძლია დაეხმაროს მოზარდს თავისი რჩევებით ან საქციელით. დედა საკმაოდ რთულად უმკლავდება ასეთ ვითარებას, რადგან მას არ შეუძლია მამაკაცის როლის შესრულება. თუ მშობლებსა და შვილს შორის ურთიერთობა არ არის ყველაზე თბილი და ყველაზე სანდო ურთიერთობა, მაშინ დახმარებისთვის შეგიძლიათ და უნდა მიმართოთ კომპეტენტურ ფსიქოლოგს, რომელიც დაგეხმარებათ გამოსავალში სიტუაციიდან გამოსვლაში.
მოზარდობის პერიოდში აუცილებელია ბავშვთან საუბარი. აუხსენით ბავშვს, რომ ღიად უნდა ისაუბროთ ოპონენტებთან, ჰკითხეთ პირდაპირ რა არ უხდება მათ. ჩვეულებრივ სიტყვებს კიდევ ერთი ჩხუბი მოჰყვება, რადგან მოზარდები ძალზე ძალადობენ. ღირს თუ არა ფიზიკური და ფსიქიკური ჯანმრთელობის რისკი, რომ რამე დაამტკიცოთ? ფსიქოლოგების აზრით, ბავშვს უნდა განემარტოს, რომ მთელი მიზეზი თავის თავში არ არის, არა იმაში, რომ ის რატომღაც განსხვავებულია, არამედ თავად დამნაშავეებში. ის დარწმუნებული, ბედნიერი ხალხი არასდროს შეურაცხყოფს სხვებს.
ასწავლეთ თქვენს შვილს, რომ თავი დააღწიოს კონფლიქტს იუმორის გამოყენებით და არ მოახდინოს აგრესიით რეაგირება აგრესიაზე. თუ ხედავთ, რომ სიტუაცია კრიტიკულია და გარედან გჭირდებათ დახმარება, ნუ დააყოვნებთ მას. ასევე არ ღირს ნაადრევი შეშფოთება, წინააღმდეგ შემთხვევაში მოზარდის რეპუტაცია დაზარალდება და ისინი მასზე ძალიან მტკივნეულად რეაგირებენ. თუ თქვენ მუდმივად ზრუნავთ თქვენს შვილზე, დადიხართ მის ქუსლებზე და მუდმივად ზრუნავთ მასზე, მაშინ მასთან კავშირის მთლიანად დაკარგვის რისკი გაქვთ. ბავშვს უნდა ესმოდეს, რომ მას ზურგს უკან ჰყავს ოჯახი, რომელიც საჭიროების შემთხვევაში ყოველთვის ეშველება, ამ შემთხვევაში ბავშვისთვის ბევრად უფრო ადვილია გადარჩეს კონფლიქტური სიტუაცია სხვა ადამიანებთან.
