მოზრდილთა უმეტესობის პრობლემებისა და კომპლექსების მიზეზი ბავშვობაში მდგომარეობს - ეს ყველამ იცის. ფსიქოლოგები ირწმუნებიან, რომ ეს განპირობებულია მშობლების შეგნებული და არაცნობიერი დამოკიდებულებით, რომლითაც ისინი ბავშვებს პატარაობიდან აჭმევენ. იშვიათი დედა და მამა ფიქრობენ, რომ მათი ყველა ფრაზა ფარულ ზნეობრივ დამოკიდებულებას ქმნის. განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ყველაფერი, რაც 5 წლამდე ბავშვისთვის არის ნათქვამი, რადგან ამ ასაკამდეა, რომ ბავშვები აღიქვამენ ინფორმაციას ქვეცნობიერის დონეზე.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
ხშირად მშობლები შვილებს ეუბნებიან ისეთ ფრაზებს, როგორიცაა:”ვაი, შენ ჩემი ხარ …”,”ყველას ჰყავს ბავშვებივით ბავშვები და შენ …..”,”შენ ძალიან ცუდი ბიჭი ხარ …”. 5 წელზე მეტი ასაკის ბავშვი უგულებელყოფს ამ სიტყვებს, მაგრამ ბავშვი, რომელსაც ამ ასაკს არ მიუღწევია, ემოციურ დონეზე აღიქვამს ამ ინფორმაციას, აღნიშნავს მშობლის ხმაში უკმაყოფილებას და ეს სიტყვები მყარად ჩაჯდება მის ქვეცნობიერში. ბავშვში დანაშაულის გრძნობა იწყება, რადგან მას ჯერ კიდევ არ აქვს კრიტიკული აზროვნება - იგი ყველაფერს სიტყვასიტყვით აღიქვამს. ბავშვისთვის ეს სიტყვები არაცნობიერი აზროვნებაა ცხოვრებისათვის.
ნაბიჯი 2
ბავშვის აღზრდისას ყველას გვსურს ჩვენი შრომის შედეგები ვნახოთ. ამიტომ, ჩვენ ხშირად ვამბობთ:”დედა ეწყინება, თუ არ გააკეთებ ……”,”შენ ჩემთვის კარგი გოგო ხარ, მაგრამ უნდა გააკეთო..”. ეს ფრაზები არის არაცნობიერი ბრძანება, დასჯის ლატენტური საფრთხე ბავშვის დაუმორჩილებლობის შემთხვევაში. თუ ასეთ ფორმულირებებს ხშირად იყენებთ, მაშინ ბავშვს უყალიბდება დამოკიდებულება, რომ სიყვარული მხოლოდ მორჩილებით შეიძლება მიიღოთ.
ნაბიჯი 3
ზოგი დედა, განათლების მისაღებად, უყვება ბავშვს რთული მშობიარობის შესახებ, იმაზე, თუ რა შესწირა მას მისთვის, რა ძნელი იყო მისთვის და ამით უგონოდ უნერგავდა ბავშვს დანაშაულის გრძნობას მის დაბადებაში. ზრდასრულ ასაკშიც კი ის თავს მშობლების ცხოვრებაში დაბრკოლებად მიიჩნევს და თავს დამნაშავედ გრძნობს თავისი არსებობის გამო.
ნაბიჯი 4
ასევე საშიშია მუდმივად უთხრათ ბავშვს, რომ უკვე დროა გაიზარდოს. ამ გზით თრგუნავს ყველა ბავშვური სურვილი.
ფრაზები, როგორიცაა: "სირცხვილია ტირილი იმის გამო …" ან "სამარცხვინოა იმის შიში …." - ისინი ბავშვის ემოციებს გადასასვლელად კეტავს, მისთვის აკრძალულს ხდის მათ. და მომავალში, ეს გამოიწვევს ემოციურ შეზღუდვას, თქვენი ემოციების ჩვენების შეუძლებლობას.
