არ არსებობს იდეალური შვილები, ასევე იდეალური მშობლები. ყველა მოზარდი უშვებს შეცდომას შვილების აღზრდისას. მნიშვნელოვანია ისწავლოს სიტუაციის გადაფასება და ანალიზი, დროულად გამოსწორება, რადგან ბავშვობის წყენა ბავშვის მეხსიერებაში რჩება მთელი ცხოვრების განმავლობაში.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
მნიშვნელოვანი ინფორმაციის დამალვა, რომელიც უკავშირდება ბავშვის წარსულ ცხოვრებას ან ოჯახს, შეიძლება ძალიან საზიანო იყოს. შემდგომში, ეს გამოიწვევს მშობლების უნდობლობის განვითარებას, არასრულფასოვნების კომპლექსების გაჩენას. ყველას აქვს უფლება იცოდეს სიმართლე. მშობლებს მხოლოდ შესაფერისი დრო და სწორი სიტყვების პოვნა შეუძლიათ.
ნაბიჯი 2
ჰიპერ მოვლა. ბევრი მშობელი ცდილობს დაიცვას საკუთარი შვილი მსოფლიოს ყველაფრისგან, მაგრამ უნდა გვახსოვდეს, რომ ბავშვი გაიზრდება და მას მოუწევს საკუთარ თავზე ზრუნვა. აუცილებელია ადრეული ასაკიდანვე შეუწყოთ ხელი ბავშვში დამოუკიდებლობას.
ნაბიჯი 3
გადაჭარბებული მოთხოვნები. თუ ბავშვი ვერ დააკმაყოფილა მშობლების მოლოდინი, ნებისმიერ სიტუაციაში, არასწორია მისი საყვედური და დასჯა. მთავარია, ხელი შეუწყოს ბავშვს, ყველაფერი გააკეთოს და შეაქოს გამძლეობა და შრომა, მაშინაც კი, თუ საბოლოო შედეგი არ იქნება სრულყოფილი, შემდეგში უკეთესი იქნება.
ნაბიჯი 4
მოქმედებების შეუსაბამობა. ოჯახებში, სადაც ორივე მშობელი აქტიურად არის ჩართული ბავშვის აღზრდაში, არის შემთხვევები, როდესაც მოსაზრებები განსხვავებულია. ერთი მშობელი დაჟინებით მოითხოვს დასჯას, მეორე ამის საჭიროებას ვერ ხედავს, ჩხუბი დგება. იმისთვის, რომ ბავშვი არ გახდეს კონფლიქტის მსხვერპლი, მშობლებმა პირადად უნდა განიხილონ სიტუაცია, მიიღონ საერთო გადაწყვეტილება და მხოლოდ ამის შემდეგ აუხსნიან მათ ბავშვს. მშობლების ქმედებები უნდა იყოს კოორდინირებული, წინააღმდეგ შემთხვევაში ბავშვი დაიბნევა ორ ხანძარს შორის.
ნაბიჯი 5
დაუმსახურებელი ბრალდებები. სტრესის, დაღლილობის, შესაძლოა, უნებლიეც კი, შეიძლება მამამ ან დედამ დაადანაშაულონ ბავშვი უმნიშვნელო დანაშაულებებში, ან ქმედებებში, რომლებიც მან საერთოდ არ ჩაიდინა. ნეგატივის ნაწილი რომ გადაიღო, მშობელი გრძნობს შვებას, არ ფიქრობს ბავშვისთვის მიყენებულ ზიანის შესახებ. ბავშვთა საჩივრები ასე მარტივად არ ქრება, მომავალში ამან შეიძლება დაძაბულობა გამოიწვიოს ოჯახში. თუ სიბრაზისგან შეუძლებელი იყო ემოციების შეკავება, აუცილებელია აუხსნათ ბავშვს, რომ ეს მისი ბრალი არ არის და პატიება ითხოვეთ.
