როდესაც ბავშვი პირველ კლასში მიდის, მისთვის ცხოვრების ახალი ეტაპი იწყება. ეს არის რთული, საინტერესო და ამაღელვებელი სტუდენტისა და მისი მშობლებისთვის. ამ პერიოდის განმავლობაში ჩნდება ახალი ყოველდღიური რუტინა, ახალი ამოცანები, მოვალეობები, პასუხისმგებლობები. ბავშვი სწავლობს ემოციების მართვას, სწორად შექმნას საკუთარი თვითშეფასება, ითვალისწინებს სხვა ადამიანების მოსაზრებებს.
ყველა ბავშვს განსხვავებული დამოკიდებულება აქვს საგანმანათლებლო პროცესის მიმართ
არიან ბავშვები, რომლებსაც უყვართ სკოლა და თვლიან, რომ კლასები საინტერესო და ინფორმაციულია. ასეთი მოსწავლეები სწრაფად იძენენ ახალ ნაცნობებს, ემეგობრებიან თანაკლასელებს, უსმენენ მასწავლებელს და სიამოვნებით ასრულებენ საშინაო დავალებებს.
ზოგიერთ სტუდენტს უყვარს კომუნიკაცია, პატივს სცემს მასწავლებელს და სხვადასხვა დავალების შესრულებაც კი შეუძლია, მაგრამ მათ მუდმივი მონიტორინგი სჭირდებათ. ეს ეხება როგორც სკოლას, ასევე სახლს.
მაგრამ არიან ბავშვებიც, რომლებსაც არ მოსწონთ საგანმანათლებლო დაწესებულებაში სიარული, ვერ პოულობენ საერთო ენას თანაკლასელებთან და ამით მარტონი რჩებიან.
რა პრობლემები შეიძლება შეექმნას სკოლასთან ადაპტაციის დროს
ყველა ბავშვი განსხვავებულია და მათ შეიძლება განსხვავებული პრობლემები ჰქონდეთ. მაგალითად, ვინმეს არ შეუძლია ერთ ადგილას ჯდომა, ვინმეს არ შეუძლია საკუთარი თავის კონტროლი და პასუხის გაყვირება ხელების აწევის გარეშე, და ვინმე ძალიან სწრაფად იღლება და ვერ ახერხებს დავალების კონცენტრირებას. აღინიშნა, რომ ნელი ბავშვები კარგად ვერ ფლობენ მათთვის შეთავაზებულ მასალას.
გარდა ამისა, ბავშვებს შეიძლება ჰქონდეთ ემოციური პრობლემები. მაგალითად, ერთი ვერ პოულობს საერთო ენას თანატოლებთან, მეორე კი ვერ ჩაუღრმავდება მასწავლებლის სიტყვებს. ასევე, ბავშვი შეიძლება არ იყოს სრულიად დამოუკიდებელი, რაც შეიძლება გახდეს თანატოლების დამცირების მიზეზი. ჩვილებში ქრონიკული დაავადებები ხშირად მძაფრდება.
თუ ასეთი მომენტები შეინიშნა, მაშინ მშობლებმა და მასწავლებლებმა დიდი ყურადღება უნდა მიაქციონ ამას და შესაძლოა, ბავშვი სპეციალიზებულ ექიმთანაც კი მიიყვანონ.
რა მიზეზებია ამ პერიოდში ასეთი პრობლემები?
ყველა წარმოშობა ოჯახიდან მოდის. გავლენას ახდენს ბავშვის აღზრდა. მნიშვნელოვანია გავითვალისწინოთ, თუ როგორ ურთიერთობდა ის სხვა ბავშვებთან, არის თუ არა ის ღია კომუნიკაციისთვის, მათთან თამაშისთვის. აქვს თუ არა მას ინტერესი გარშემომყოფ სამყაროში, ცხოვრებაში. ხშირად მშობლები ბევრს ითხოვენ შვილისგან, აწყობენ მას თავს ან, პირიქით, ახსენდებათ მათი ნეგატიური გამოცდილება. ეს ყველაფერი უარყოფითად მოქმედებს მომავალ სტუდენტზე.
ბავშვის ფსიქოლოგიური უმწიფრობა. ალბათ ის ჯერ კიდევ არ არის მზად ინფორმაციის ასეთი მოცულობის დასამახსოვრებლად, მას არ შეუძლია გააკეთოს ის, რაც მისგან ითხოვს. ბავშვმა უნდა გააცნობიეროს, თუ როგორ აფასებენ მას და რისთვის, მან სწორად უნდა ჩამოაყალიბოს თავისი გეგმები და სწორად განსაზღვროს პრიორიტეტები, იმის გაცნობიერება, რომ ამაზეა დამოკიდებული მისი აკადემიური მოსწრება.
ბავშვმა უნდა გაიგოს, რომ სკოლა მისთვის იგივე საქმეა, რომელსაც დადიან მოზარდები, მხოლოდ ის განსხვავებულად ფასდება.
ბავშვი შეიძლება ფსიქიკურად იყოს გამოფიტული ქრონიკული დაღლილობის გამო. დავალებების მოცულობა უფრო დიდი ხდება და მათი შესასრულებლად უნდა შეძლოთ სწორად გამოთვალოთ თქვენი ძალა.
როგორ გადავლახოთ სირთულეები
- ოჯახში პოზიტიური დამოკიდებულება აუცილებელია. მშობლები უშუალოდ უნდა იყვნენ ჩართულები ბავშვის ცხოვრებაში. თქვენ უნდა ისაუბროთ მასთან, თქვათ პოზიტიური მომენტები თქვენი ცხოვრებიდან. ეს ბავშვის კარგი მოტივაცია იქნება.
- სკოლის შემდეგ ბავშვს დასვენება სჭირდება. მშობლებმა არ უნდა მოითხოვონ მას დაუყოვნებლივ დაჯდომა დავალების შესასრულებლად. თქვენ უნდა შეცვალოთ საქმიანობის ტიპი ან შესთავაზოთ ძილის მიღება.
- არასდროს უნდა უთხრათ ბავშვს, რომ მასზე უკეთესი ვინმეა. დედამ ან მამამ ობიექტურად უნდა შეაფასონ მხოლოდ მათი შვილი და არა სხვა სკოლის მოსწავლეები.
- ბავშვი უნდა შეაქონ ნებისმიერი შესრულებული სამუშაოსთვის.
- მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ სწორედ სკოლაში ყალიბდება პიროვნება და წარმატებას მიაღწევს თუ არა ბავშვი მომავალში. ამაზე პასუხისმგებლები არიან მშობლები.
