განქორწინება სერიოზული ტრაგედიაა ყველა ოჯახის ცხოვრებაში. განქორწინება ბავშვებისთვის ნამდვილ კატასტროფად იქცევა. ბავშვისთვის, რომელიც მხოლოდ აყალიბებს ღირებულებების სისტემას და სიყვარულის იდეას, ეს არის ნამდვილი კოლაფსი, სერიოზული ფსიქოლოგიური ტრავმა. ბავშვს ეშინია, გაბრაზებულია და საერთოდ არ ესმის, როგორ იცხოვრებს შემდგომ.
დიდწილად, ბავშვის წინააღმდეგობა სტრესის მიმართ და ფსიქოლოგიური მოქნილობა დამოკიდებულია მის ასაკზე. 6 წლამდე ასაკის ბავშვები ოჯახის ყველაზე მტკივნეულ ნგრევას განიცდიან, ვინაიდან ამ პერიოდში მათი ჯანმრთელი ფსიქოემოციური განვითარების საფუძველია სტაბილურობა და ნდობა.
როგორ შეუძლიათ მოზარდებს დაეხმარონ ბავშვებს დაძლიონ სტრესი?
- 1, 5 წლამდე ჩვილები, ბუნებრივია, ჯერ ვერ აცნობიერებენ რა ხდება, მაგრამ მშობლების ნერვიულობა და სისულელე მათ გადაეცემა. ისინი უფრო ცრემლები, გაღიზიანება ხდება და შეიძლება ძილის დარღვევა მოხდეს. ბავშვს დაეხმარება ყოველდღიური რუტინის მაქსიმალური დაცვა. რაც შეიძლება ხშირად უნდა აიღოთ ბავშვი თქვენს ხელში, ჩაეხუტეთ მას, მაშინ ის შეძლებს თავს დაცულად იგრძნოს.
- 1, 5-დან 3 წლამდე ასაკში ბავშვები ძალიან ძნელად განიცდიან ოჯახის ცხოვრების ცვლილებებს. ამ ასაკში მათთვის მთელი სამყარო ოჯახია. როგორც არ უნდა აუხსნან მშობლებმა, მათ არ შეუძლიათ გაიგონ, რატომ აღარ არის მამა ან დედა. ხშირად ბავშვები ძალიან ნერვიულობენ, შეიძლება განვითარდეს შეფერხებები. იმისათვის, რომ ბავშვმა რაც შეიძლება მარტივად გაუმკლავდეს სიტუაციას, მშობლებმა, როგორც ადრე, უნდა მიიღონ მონაწილეობა ბავშვის ცხოვრებაში, რაც შეიძლება მეტი შეინარჩუნონ ცხოვრების ჩვეული წესი.
- 3-დან 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში ჯერ ვერ გაიგეს მშობლების დაშორების ნამდვილი მიზეზები. ძალიან ტრაგიკულია, როდესაც ბავშვები ფიქრობენ, რომ განქორწინება მათ გამო მოხდა. ბავშვებს შეიძლება დაედევნოს ბნელი, დაუღალავი ძილის შიში. მათთვის უფრო ადვილი იქნება, თუ მშობლები მეგობრული ურთიერთობით დაშორდებიან და ისინი აღარ იქნებიან ხანგრძლივ დეპრესიაში. ბევრი მშობელი სერიოზულ შეცდომას უშვებს, როდესაც ისინი იწყებენ თავიანთი გრძნობების გაზიარებას შვილთან ან ქალიშვილთან. მშობლებისთვის საუკეთესოა ფსიქოლოგთან მისვლა და ბავშვის პედიატრის სპეციალისტთან მიყვანა.
- 6-დან 11 წლამდე ასაკის უფროს ბავშვებს უკვე შეუძლიათ გააცნობიერონ მშობლების განქორწინების მიზეზები და მნიშვნელობა. ამ ასაკში ბავშვები იწყებენ შიშის დაკარგვას, მარტო ყოფნას. მათ სჯერათ, რომ მათ შეუძლიათ დაეხმარონ მშობლებს კვლავ გახდნენ ოჯახი, მათ შეუძლიათ მიიღონ გარკვეული ზომები ამისთვის. ამ დროს მშობლებმა უნდა დაამყარონ მეგობრული ურთიერთობა ერთმანეთთან, გამორიცხონ ჩხუბები და ურთიერთბრალდებები ბავშვების თანდასწრებით. თითოეულმა მშობელმა რაც შეიძლება მეტი დრო უნდა გაატაროს შვილებთან, დაინტერესდეს მათი აზრით და გრძნობებით და იაროს მათთან ერთად. სასარგებლოა სასიამოვნო მოგზაურობისა და ახალი ერთობლივი ჰობის ორგანიზება.
როგორი ურთიერთობაც უნდა ჰქონდეთ მშობლებს, მთავარია, თუ მათ უკვე შვილები ჰყავთ, პირველ რიგში მათზე იფიქრეთ. ყოველივე ამის შემდეგ, ბავშვები, რა თქმა უნდა, არ არიან დამნაშავე იმაში, რაც მოზრდილებს შორის ხდება.
