თუ მშობლებმა შენიშნეს, რომ მათი შვილი ქურდობს, ისინი ძალიან ცუდად გრძნობენ სიმშვიდეს და ზედმეტად შეშფოთებულნი არიან პრობლემის გამო. ისინი ხშირად ქურდობას შვილების აღზრდას უკავშირებენ. ან პირიქით, ისინი ამას აღიქვამენ, როგორც ბავშვის ქურდობისადმი მიდრეკილებას და თვლიან, რომ მათი ბავშვი სირცხვილია მთელი ოჯახისთვის. სინამდვილეში, ყველაფერი იმდენად საშიშია, თქვენ უბრალოდ მშვიდად უნდა ასახოთ იმ მიზნების შესახებ, რამაც ბავშვი მიიპატიჟა.
ქურდობის რამდენიმე მიზეზი არსებობს. სამი მათგანია.
პირველი, ეს შეიძლება იყოს სინდისის ქნევის გარეშე ნივთის ფლობის სურვილი. ასეთ ქურდობებს ძირითადად იზოლირებული აქვთ და აღარ აქვთ გაგრძელება ან გამეორება, მაგრამ აქვთ საკუთარი მახასიათებლები. ეს მოიცავს ბავშვის ასაკს, ვინაიდან სკოლამდელი ასაკის ბავშვსაც და მოზარდსაც შეუძლიათ მოიპარონ. ასევე, ქურდობის ასეთი მიზეზის თავისებურებები მოიცავს ცუდი საქმის გაგებას და ცდუნებას წინააღმდეგობის გაწევის შეუძლებლობას. და, რა თქმა უნდა, ეს არის ზიანის ცოდნა და ამგვარი საქმის საბაბი შექმნა.
მეორეც, ბავშვს შეუძლია მოიპაროს ფსიქოლოგიური უკმაყოფილების გამო. ხშირად, ქურდობებს იწყებენ დაწყებითი კლასის მოსწავლეები. ეს ხდება იმის გამო, რომ ბავშვმა ერთხელ მოიპარა რამე უმნიშვნელო, და მას არავინ მნიშვნელოვანს არ ანიჭებდა. შემდეგ ხვდება, რომ არც ისე ცუდია, თუ არავინ არაფერი უთხრა. ასევე, ბავშვს შეუძლია მოიპაროს ოჯახური ურთიერთობების ფსიქოლოგიური ტრავმის ან ემოციური სიცივის გამო.
მესამე, ეს არის ბავშვის განვითარების და მისი აღზრდის ნაკლებობა. შესაძლებელია თქვენი შვილი ქურდობს ნივთებს მხოლოდ სხვისი კეთილგანწყობის მოსაპოვებლად. მაგალითად, ამ ფულით ის იყიდის ტკბილეულს ან უბრალოდ წვრილმანებს, რომ ვინმეს გაუზიაროს. ქურდობის ეს მიზეზი ვარაუდობს, რომ ბავშვს სურს ყურადღების მიპყრობა საკუთარ თავზე.
ეს მიზეზები არის ქურდობის წარმოშობის ძირითადი ფაქტორები. ამგვარი ინციდენტების თავიდან ასაცილებლად საჭიროა ყურადღება მიაქციოთ თუნდაც უმცირეს დანაკარგებს, ასევე იცოდეთ სად და რამდენი თანხა გაქვთ. აუცილებელია ბავშვმა იცოდეს, რომ ფული მხოლოდ სამუშაოთი მიიღება.