ბავშვობა ცხოვრების განსაკუთრებული დროა, როდესაც ყველას შეხედულებებისა და პრინციპების ჩამოყალიბება იწყება. მოზრდილების ამოცანაა, დაავალონ ბავშვებს სწორი გზა, მიუთითონ, თუ როგორ უნდა იმოქმედონ უცნობ სიტუაციაში.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
ნუ გამოიყენებთ ბოროტად თქვენს უფლებამოსილებას. რა თქმა უნდა, ოჯახურ კამათში ბოლო სიტყვა მოზარდებს ეკისრებათ, მაგრამ ამავე დროს მნიშვნელოვანია, ბავშვს ვაჩვენოთ, რომ მის აზრსაც აქვს მნიშვნელობა. ჰკითხეთ მას რას ფიქრობს და შეეცადეთ ამის გათვალისწინება ბავშვისთვის მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებების მიღებისას.
ნაბიჯი 2
არ შეგეშინდეთ მას კიდევ ერთხელ შეაქოთ კომპლიმენტი თქვენი დავალების ან სასკოლო დავალების შესრულების გამო. თუ არსებობს მიზეზი, რომ ბავშვი საყვედურობს დანაშაულის გამო, ახსენით, თუ რატომ იძულებული ხართ მკაცრი იყოთ და საჭიროდ მიიჩნიოთ, რომ დაისაჯოთ. ბავშვმა უნდა გაიგოს, რა დააშავა, რომ შეძლოს სიტუაციის გამოსწორება და დასკვნების გაკეთება.
ნაბიჯი 3
ნუ შეადარებთ თქვენს შვილს სხვა ბავშვებთან. ეს ზიანს აყენებს თვითშეფასებას, აქვეითებს თვითშეფასებას და, ხშირად, იწვევს მორალურ ტრავმას, რომლის გამოსწორებაც რთულია. თუ ბავშვს რამე არ მისცეს, ეს არ არის იმის მიზეზი, რომ მას დააფიქროს, რომ ის ცუდია ან რაღაცას ცუდად აკეთებს.
ნაბიჯი 4
ყურადღება მიაქციეთ თქვენს შვილს, წესად დაუთმეთ მას ყოველდღე, რაც არ უნდა დაკავებული იყოთ. ჰკითხეთ მას თქვენი დღის შესახებ და სერიოზულად მიუდგეთ კითხვებს და პრობლემებს, მაშინაც კი, თუ ისინი არ მოგეჩვენებათ.
