ბევრ მშობელს ხშირად აინტერესებს, როგორ უნდა დაისაჯოს ან შეაქოს ბავშვი საქციელისთვის და მიიღოს სასურველი შედეგი უარყოფითი შედეგების გარეშე. ყოველივე ამის შემდეგ, ეს ხშირად ხდება, როდესაც შექებას მოსდევს ხასიათის უარყოფითი თვისებების დაბადება, როგორიცაა თვითდაჯერებულობა, შემწყნარებლობა და ამპარტავნება. სასჯელიც ასეა.
შეშინებული და გამწარებული ბავშვი, რომელსაც არ განუმარტეს რა არის მისი დანაშაული, მომავალში ვერ შეძლებს ჰარმონიულად განვითარებას. ხშირად ხდება ისე, რომ ბავშვს არ აუხსნან ქცევის ძირითადი წესები, რა არის კარგი და ცუდი, როგორ უნდა მოიქცეს გარკვეულ სიტუაციებში და არ ჩაუნერგოს ზნეობრივი პრინციპები.
ფსიქოლოგებისა და პედაგოგების აზრით, ბავშვის აღზრდისას ფიზიკური მეთოდების გამოყენება, მშობლების მიერ სასურველი შედეგი ვერ მიიღწევა. არსებობს მთელი რიგი წესები, რომლებიც მშობლებს უადვილებს არასათანადო დასჯის თავიდან აცილებას.
არავითარ შემთხვევაში არ უნდა დაისაჯოს ბავშვი საკვების უკმარისობით. თქვენ ასევე არ გჭირდებათ იძულებითი კითხვა და წერა.
მშობლები მტკიცედ უნდა იყვნენ დარწმუნებულნი ბავშვის დანაშაულში.
მოზრდილები ქცევის ნიმუშია, რომელსაც ბავშვები მემკვიდრეობით იღებენ. ძნელი იქნება აჩვენოთ ბავშვს, რომ შეუძლებელია უზომოდ მიმართონ უფროსებს, თუმცა ამას თავად მშობელი მუდმივად აკეთებს.
არ გამოყოთ ერთი ბავშვი მეორის წინაშე, ნუ მისცემთ მაგალითს. თუ ორივე იმსახურებს სასჯელს, შესაბამისად, მათ იგივე უნდა მიიღონ.
არასოდეს შეურაცხყოფთ ბავშვს და ნუ შეამცირებთ მის ღირსებას.
თუ მშობელი დანაშაულისთვის სასჯელით დაემუქრა და შვილმა ამის მიუხედავად ჩაიდინა, მაშინ ნუ დაივიწყებთ სასჯელის შესახებ. ამრიგად, ბავშვმა იცის მოზრდილის სიტყვებისა და გადაწყვეტილებების მნიშვნელობა.
ხშირად ხდება ისე, რომ ბავშვების ქმედებებმა თავად მოაქვს დასჯა. და შედეგების დამახსოვრებით, ბავშვი იფიქრებს იმაზე, არის თუ არა სწორი ამის გაკეთება. მაგალითად, როდესაც დედაჩემმა თქვა, სავარძელში არ ტრიალებ, რადგან შეგიძლია დაეცე, ან ჩაიცვი ხელთათმანები, რომ ხელები არ გაგიყინოთ.
თანაბარი სასჯელის წესის დაცვით, თქვენ ასევე თანაბრად უნდა განადიდოთ ბავშვები. ეს ასეა ერთზე მეტი ბავშვის ოჯახებში. ზოგი დედა და მამა სპეციალურად არ აქცევენ ყურადღებას მათი ბავშვის დამსახურებებსა და წარმატებებს, რადგან თვლიან, რომ ამით მას გააფუჭებენ. დიდება მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ბავშვის განვითარებაში, მის დამოკიდებულებაში საქმიანობისადმი, მშვიდობისა და თვითშეგნების პროცესში. მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია ზოგჯერ შეაქოთ ძალისხმევა, როდესაც ბავშვი ნამდვილად ცდილობდა, მაგრამ ვერ მიაღწია იმას, რაც სურდა. ეს პოზიტიური განმტკიცება იქნება მომავალში უფრო მეტის მისაღწევად.
