რამდენი თანამედროვე მშობელი ეძებს ინფორმაციას სწორი აღზრდის შესახებ. ბევრი წიგნის, ფორუმისა და სპეციალისტების, დედათა და მამათა რეკომენდაციების წაკითხვას სჭირდება აღზრდის იდეალური მეთოდები. მაგრამ ამავე დროს, მოზრდილებს ხშირად ავიწყდებათ ბავშვის ქცევაზე ზემოქმედების თითქმის ყველაზე მნიშვნელოვანი გზა - საკუთარი პირადი მაგალითი.
ზოგიერთი ცუდი ჩვევის გავრცელება ჩვენს საზოგადოებაში უბრალოდ შემზარავია. რა უზარმაზარი ხალხი ეწევა, იფიცებს, აგდებს ნაგავს ან ალკოჰოლს სვამს ქუჩაში. ბევრ მათგანს საკუთარი შვილები ჰყავს. თუ ასეთ მამას ჰკითხავთ იმის შესახებ, სურს თუ არა მისმა ბავშვმა ფიცი, მამა ნამდვილად გეტყვის უარს. მშობელს შესაშური დაჟინებით შეუძლია ასწავლოს შვილს, თუ როგორ უნდა მოიქცეს სწორად. მაგრამ ყველა შეგონებას არანაირი შედეგი არ მოაქვს. ბავშვი ხომ უფრო მეტად სურს დაიჯეროს და მიჰყვეს ქცევის მაგალითებს და არა სიტყვებს.
ეზოს სკამზე ლუდის დალევა და შენს ხმას აფიშირებული გარეცხვის საშუალებით მოზრდილების ამაზრზენი ქცევის მაგალითებია, რომელსაც ბავშვები ბაძავენ. ამასთან, არსებობს ნაკლებად თვალსაჩინო შემთხვევებიც. სკოლის მოსწავლეების რამდენი მშობელი ჩივის, რომ მათ შვილებს კითხვა არ უნდათ? რამდენი თინეიჯერი დედა ებრძვის შვილებისა და ქალიშვილების დამოკიდებულებას კომპიუტერული თამაშების მიმართ? ასეთი ოჯახი უამრავია. მაგრამ იშვიათად თავად მოზარდები ფიქრობენ იმაზე, რამდენი ხნის წინ კითხულობდნენ წიგნს ან საღამოს ატარებდნენ ერთმანეთთან საუბარში და ტელევიზორს არ უყურებდნენ.
კიდევ ერთი მაგალითი, უფრო დამახასიათებელია ჩვილებისთვის: ბავშვი მუდმივად იშლება ფუნთუშები ან პური ოთახში, უარს ამბობს სუფრაზე სუფრაზე. დედა გეფიცებით, მუდმივად მიჰყავს ბავშვი მაგიდასთან და ცდილობს, ცოტა ხნით სკამზე იჯდეს. და შედეგი არის ნულოვანი. იქნებ მაშინ მან ჯერ უნდა იფიქროს: როდის ისადილა მთელი მათი ოჯახი ერთად სუფრასთან ერთად? ან ოჯახის სხვა წევრები რამდენჯერ იტაცებენ მაგიდიდან რაღაცას და შემდეგ გარბენ ბინას საჭმლის ნაჭერით, აკეთებენ საკუთარ საქმეს? რა თქმა უნდა, ასეთი ქცევის ნიმუშები მოიძებნება. გამოდის, რომ მამა სადილობდა, მაგალითად, დივანზე ტელევიზორის ყურების დროს. მაშინ უბრალოდ ფარისევლურია მოთხოვნა, რომ ბავშვმა ფრთხილად მიიღოს საკვების მიღება.
ახალშობილებს ხშირად ავიწყდებათ ხელების დაბანა სიარულის შემდეგ ან ჭამის წინ. ასეთ სიტუაციებში შეიძლება დიდი ხნის განმავლობაში დაიფიცო. მაგრამ არსებობს კიდევ ერთი ნაკლებად მტკივნეული გზა - მასთან ხელების დაბანა. ძალიან იშვიათია, რომ მოზრდილები სახლში მისვლისთანავე პირდაპირ აბაზანაში მიდიან. მაგრამ თუ ისინი ამას მუდმივად აკეთებენ ბავშვის თვალწინ და / ან მასთან ერთად, მაშინ ბავშვი შესანიშნავად გააერთიანებს ასეთ უნარს.
ყოველთვის, სანამ შვილს კიდევ ერთხელ წარუდგენია მოთხოვნები, მშობლებმა უნდა იფიქრონ იმაზე, არიან თუ არა თავად ისინი სწორი ქცევის მაგალითი? აკეთებენ იმას, რისი გაკეთებაც სჭირდებათ toddler ან მოზარდს? ხშირად რთული ქცევა, რომლის დემონსტრირებასაც დედები და მამა ცდილობენ წარუმატებლად, არის მათი საკუთარი მოდელი, რომელიც ბავშვმა აითვისა და მიიღო.
