მცირეწლოვანი ბავშვები იზრდებიან და ვითარდებიან სპეციალური კანონების შესაბამისად, რომლებიც არ ვრცელდება მოზრდილთათვის. ბავშვის განვითარების შესაფასებლად გამოიყენება მთელი რიგი ინდიკატორები, რომელთა უმრავლესობას პედიატრები ხელმძღვანელობენ.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
ყველა ბავშვი ინდივიდუალურია და ერთმანეთისგან განსხვავდება ფიზიკური განვითარების ტემპით. ამის მიუხედავად, მსოფლიოში აღიარებულია ბავშვის ფიზიკური და ფსიქომოტორული განვითარების შეფასების მეთოდები. ამ მეთოდების დახმარებით, ბავშვთა ექიმები ადგენენ, რამდენად შეესაბამება ბავშვის ანტროპომეტრიული მაჩვენებლები მის ასაკს. განვითარების დინამიკის კონტროლი პედიატრისა და ბავშვის მშობლებისთვის მნიშვნელოვანი ამოცანაა, რადგან ნორმიდან გადახრის შემთხვევაში შესაძლებელია დროული გამოკვლევის ჩატარება და მათი მიზეზების დადგენა.
ნაბიჯი 2
ბავშვის ფიზიკური განვითარება ფასდება ყველაზე მნიშვნელოვანი ანთროპომეტრიული მაჩვენებლების მიხედვით: წონა, სიმაღლე, სხეულის ნაწილების პროპორცია, მოტორული უნარები.
ნაბიჯი 3
ბავშვის ზრდა მისი ნორმალური განვითარების უმნიშვნელოვანესი მაჩვენებელია. ზრდის შეფერხება საგანგაშო სიმპტომია, რომლის უგულებელყოფა შეუძლებელია ნებისმიერ ასაკში, ბავშვის ცხოვრების პირველი კვირებიდან დაწყებული. ზრდის ყველაზე მაღალი ტემპები აღინიშნება ახალშობილ ბავშვებში. ზრდის პროცესი არ არის ერთგვაროვანი: სხვადასხვა ასაკობრივ პერიოდში არსებობს ე.წ. ზრდის მწვერვალები. რაც უფრო იზრდება ბავშვი, მით უფრო ნელა იზრდება ის. ამ ინდიკატორის შესაფასებლად გამოიყენება პარამეტრიული ან ცენტილური მასშტაბის ნორმატიული ცხრილები. ახალშობილის სრულფასოვანი ბავშვის ზრდა საშუალოდ 46-60 სმ-ია. სიცოცხლის პირველი ორი თვის განმავლობაში ბავშვი იძენს დაახლოებით 6 სმ-ს, შემდეგ კი ზრდის ტემპი იწყებს შემცირებას. შემდეგი ზრდის ზრდა შეინიშნება ერთი წლის შემდეგ. საშუალოდ, პირველ წელს, ბავშვის ზრდა იზრდება 20-25 სმ-ით. სიცოცხლის მესამე წლისთვის ბავშვი უფრო მაღალი ხდება კიდევ 12-13 სმ-ით, ხოლო ოთხი წლის ასაკში ზრდის ტემპი მცირდება - ბავშვი იზრდება მხოლოდ 7-8 სმ. სხეულის შეფერხება მრავალი დაავადების და საკვებ ნივთიერებათა, ვიტამინებისა და მინერალების ნაკლებობაა. თუ ბავშვის ზრდა არ შეესაბამება ცხრილების საშუალო მაჩვენებლებს, ექიმმა უნდა დაათვალიეროთ.
ნაბიჯი 4
ბავშვის განვითარების მეორე მნიშვნელოვანი მაჩვენებელია სხეულის წონა. ბავშვის წონა იცვლება მრავალი ფაქტორის გავლენის ქვეშ, მაგრამ არსებობს საშუალო მნიშვნელობები, რომლებიც აღიარებულია, როგორც ნორმის საზღვრები. სრულწლოვანი ახალშობილის სხეულის წონაა 2600-4500 გ. სიცოცხლის პირველ სამ თვეში აღინიშნება წონის ყველაზე ინტენსიური მატება. ექვსი თვის ასაკში წონის მომატების დინამიკა იკლებს. ერთი წლის განმავლობაში ჯანმრთელი ბავშვი იწონის საშუალოდ 10-11 კგ. ნორმიდან მცირე გადახრები არ წარმოადგენს პათოლოგიას, ვინაიდან წონა არის ლაბილური მაჩვენებელი, რაც ძირითადად განპირობებულია ბავშვის სხეულის ინდივიდუალური მახასიათებლებით.
ნაბიჯი 5
მოტორული ფუნქციები არის ინდიკატორი, რომლითაც ხდება ბავშვის ფსიქომოტორული განვითარების შეფასება. დაბადების შემდეგ დაუყოვნებლივ ფასდება ბავშვის ბუნებრივი ფიზიოლოგიური რეფლექსები. ორი თვის ასაკში ბავშვმა თავდაჯერებულად უნდა დაიჭიროს თავი, მისი მოძრაობები ნაკლებად ქაოტური და არაწესიერი ხდება, ბავშვს შეუძლია სცადოს სათამაშო აითვისოს და ხელში აიყვანოს. სამი თვის ასაკში ბევრი ჩვილი იწყებს ზურგიდან მუცელზე გადახვევას, მაგრამ ამ მოქმედების ჩატარება ბავშვისთვის შეიძლება ხუთ თვეშიც კი მოხდეს, რაც ნორმის გადახრა არ ითვლება.. 6 თვის განმავლობაში ბავშვი ჩვეულებრივ იწყებს სეირნობას და ჯდომის მცდელობებს, ხოლო 7 თვის განმავლობაში ეს მცდელობები წარმატებული უნდა იყოს. 9 თვის განმავლობაში ბავშვმა უკვე იცის როგორ სეირნობისას, ზურგიდან მუცელზე გადაბრუნება, შემდეგ კი კუჭიდან უკანა მხარეს, დაჯდომა, დგომა და საყრდენისკენ პირველი ნაბიჯების გადადგმა. ჩვილების უმეტესობა დამოუკიდებელ ნაბიჯებს დგამს მხარდაჭერის გარეშე 12 თვის განმავლობაში.
ნაბიჯი 6
მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ ბავშვობის ფიზიკური განვითარების არცერთი ინდიკატორი არ იწვევს შეშფოთებას.ბავშვის განვითარება ფასდება მრავალი ნიშნის კომპლექსში, ორგანიზმის ინდივიდუალური მახასიათებლების გათვალისწინებით.
