თითოეულ ადამიანს იმის გამო, რომ ის არის ვინმეს ვაჟი ან ქალიშვილი, ჰყავს ახლობელი ადამიანები, ნათესავები სისხლით, რომლებსაც მის ოჯახს უწოდებენ. იზრდება და ხდება დამოუკიდებელი, ის, თავის მხრივ, ქმნის საკუთარ ოჯახს სხვა ადამიანთან, არა მასთან ახლოს სისხლით, არამედ სულით და ინტერესებით.
ოჯახი არის ადამიანთა საზოგადოება, რომელსაც ქორწინება ან სისხლიანი კავშირები აკავშირებს, ამიტომ, ვფიქრობთ, რომ ოჯახში სუფევს ურთიერთგაგება და თანადგომა, რაც გამოწვეულია ამ კონკრეტული ოჯახის კეთილდღეობისკენ მიმართული საერთო მიზნებით. თითოეული ოჯახი არის საზოგადოების მიკრო სექცია, სოციალური ინსტიტუტი, რომელსაც აქვს საკუთარი ტრადიციები და ისტორია. ოჯახი ერთობლივად ატარებს საერთო საყოფაცხოვრებო პირობებს, ზრდის საერთო შვილებს მასში ტრადიციულად მიღებული ზნეობრივი პრინციპების და სოციალური აუცილებლობების საფუძველზე.
საერთო მიზნები და ამოცანები, სისხლიანი კავშირები, იდეალურ შემთხვევაში, ოჯახს აქცევს თითოეულ ადამიანს, სადაც არ ხდება მის მიმართ ძალადობა: ფიზიკური, ფსიქოლოგიური და სექსუალური. ეს არის სულით და კულტურით ახლოს მყოფი ადამიანების საზოგადოება, რომლებიც ყოველთვის მზად არიან ერთმანეთს მხარი დაუჭირონ პრობლემებსა და მწუხარებაში და გაიხარონ წარმატებისა და გამარჯვების შემთხვევაში. მისი ყველა წევრი იღებს ერთმანეთს ყოველგვარი დათქმისა და პირობების გარეშე.
გარდა ბავშვების დაბადებისა და აღზრდის საკითხებისა, რომლებთანაც დაკავშირებულია კაცობრიობის, როგორც სახეობის მომავალი, გამოდის, რომ ადამიანს ოჯახი სჭირდება, რათა მას ჰქონდეს უსაფრთხო საცხოვრებელი გარემო, რომელიც მას დაიცავს საფრთხეებისგან. რომ გარე გარემოში იმალება.
ფსიქოლოგებმა იციან ფსიქიკის შემდეგი ფენომენი: თუ ადამიანს უჭირს, მას სჭირდება სიტყვით გამოსვლა, ამის შემდეგ მას გაუადვილდება. ამ შემთხვევაში, საერთოდ არ აქვს მნიშვნელობა, რა ხარისხის გამოცდილება აქვს მტკივნეულობას. იმ ადამიანს აქვს ფიზიოლოგიური საჭიროება დაუკავშირდეს საყვარელ ადამიანებს, რომელთანაც შეიძლება მას არ ეშინოდეს დაცინვის ან ღალატის. ადგილი, სადაც მას მოსმენა, თანაგრძნობა და მხარდაჭერა შეუძლია მისთვის არის ოჯახი.
რა თქმა უნდა, შეიძლება ამტკიცოთ, რომ ყველა ოჯახში ასე არ არის, რაც ნიშნავს, რომ ეს სიტუაცია უნდა გამოსწორდეს და ისწრაფვოდეს. ყოველივე ამის შემდეგ, თუ მეუღლეებს ერთმანეთი უყვართ და პატივს სცემენ, მაშინ მათ არ გაუჭირდებათ ერთმანეთისთვის საკუთარი გამოცდილებისა და უბრალოდ აზრების გაზიარება. გამოცდილება გვიჩვენებს, რომ ძლიერ, ბედნიერ ოჯახებში ეს სწორედ ასეთი ურთიერთობაა და, როგორც ჩანს, კითხვა: "რატომ გვჭირდება ოჯახი?" მათში არავინ ჩნდება.
