კითხვაზე, თუ როგორ მოქმედებს მშობლების ასაკი ბავშვის ჯანმრთელობაზე, მეცნიერებს დიდი ხანია აწუხებთ. ჩატარებული მრავალი კვლევის მიუხედავად, საკითხი დღესაც აქტუალური რჩება. ეს ხდება იმის გამო, რომ კვლევის შედეგები ხშირად ძალიან განსხვავებულია და ზოგჯერ ისინი პირდაპირ საპირისპიროა. ზოგი მკვლევარი ამტკიცებს, რომ ჯანმრთელი შთამომავლობა მხოლოდ ახალგაზრდა მშობლებს შეეძლებათ, სხვები კი ამტკიცებენ, რომ უფროსი წყვილის შვილები ყოველთვის უფრო სიცოცხლისუნარიანნი არიან და ხანგრძლივობისკენ მიისწრაფვიან.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
კაცის ასაკი
მამის ასაკი ნაკლებად აისახება ბავშვის ჯანმრთელობაზე, ვიდრე დედის ასაკი. მიუხედავად იმისა, რომ მამაკაცებში სასქესო ჰორმონების სინთეზი 45-60 წლის ასაკში მცირდება, ამასთან, ეს არ ნიშნავს მათი რეპროდუქციული შესაძლებლობების სრულ მოსპობას. ტესტოსტერონის (ძირითადი სასქესო ჰორმონი) სინთეზის შემცირების ბუნებრივი ბიორიტმია დაახლოებით 1% ყოველ მომდევნო წელს. ეს ნიშნავს, რომ 80 წლის ასაკშიც კი შეიძლება მამაკაცს ჰქონდეს ტესტოსტერონის წარმოების შემცირება ნორმასთან შედარებით დაახლოებით 25-50% -ით. ეს არის კარგი, თუ არა შესანიშნავი ინდიკატორი ბავშვის დაორსულების თვალსაზრისით.
მართალია, ამ ასაკში მამობის შანსი ნაკლებია, სპერმის უჯრედები აღარ არის ისეთი მობილური და სიცოცხლისუნარიანი, მაგრამ მტკიცება, რომ ასეთ მამებს პათოლოგიის მქონე შვილები ჰყავთ, ექიმების აზრით, მითი აღარ არის. ანუ, ასეთი შესაძლებლობა არ არის გამორიცხული, მაგრამ მას საერთო არაფერი აქვს მამაკაცის ასაკთან.
ნაბიჯი 2
ზოგი მეცნიერი ფიქრობს, რომ ხანდაზმული მამების "წვლილი" ბავშვის ჯანმრთელობაზე რისკავს. ამ საკითხის შემსწავლელ სამეცნიერო გარემოში მიიჩნევა, რომ მამაკაცები, რომლებმაც გადალახეს ნახევარსაუკუნოვანი ეტაპი, 15-20% -ით მეტი ალბათობით გადასცემენ აუტოსომურ დომინანტურ დაავადებებს მათ შთამომავლებს, ეს განპირობებულია უჯრედის არასათანადო დაყოფით. ეს დაავადებები მოიცავს ნეიროფიბრომატოზს (ნერვული სისტემის ცვლილებები და კანის მუტაციები), აპერის სინდრომი (თავის ქალისა და ხელის ანომალიები), ჯუჯაობა (აქონდროპლაზია), ასევე აუტიზმი, შიზოფრენია, ეპილეფსია, სიმსივნეები და თანდაყოლილი გულის დაავადება.
რისკების არსებობის მიუხედავად, პრაქტიკა გვიჩვენებს, რომ მოხუცი მამები ჩვენს დროში იშვიათი არ არის და მათ აქვთ ჯანმრთელი, ლამაზი და ხშირად ბრწყინვალე შვილები. უბრალოდ, ამ ასაკში მამაკაცმა უნდა იაზროვნოს გონივრულად და, სანამ შთამომავლობას მიიღებს, აუცილებლად გაიაროს სამედიცინო და გენეტიკური კონსულტაცია. თქვენ უნდა გულახდილად ისაუბროთ გენეტიკოსთან და მიუთითოთ ყველა თანდაყოლილი მანკი ბოლო 3 თაობის განმავლობაში, რათა დადგინდეს ან გამორიცხოთ დეფექტური გენი ექიმის მიერ. მამაკაცმა ასევე უნდა მიიღოს სპერმოგრამა სპერმის ხარისხისთვის.
ნაბიჯი 3
ქალის ასაკი
სამწუხაროდ, ქალისთვის 36-40 წლის შემდეგ, დეფექტური ბავშვის გაჩენის რისკი იზრდება. ყველაზე გავრცელებული გენეტიკური პათოლოგია არის დაუნის სინდრომი. გენეტიკოსთა ერთზე მეტი თაობა იბრძვის ამ ფენომენის მექანიზმის მოსაგვარებლად, მაგრამ ჯერჯერობით ვერავინ გასცემს ერთმნიშვნელოვან პასუხს. იმავდროულად, ფაქტი ფაქტად რჩება: 35 წლამდე ასაკის ქალებში ყოველი 400-ე იბადება დაუნის სინდრომით, 40 წლის დედებში ამ დაავადებით ყოველ 109 ბავშვი იბადება, 45 წელს გადაცილებულ ქალებში ყოველ 32-ე ბავშვს აქვს დაუნის სინდრომი.
35 წელს გადაცილებულ ქალს ასევე აქვს ინსულინზე დამოკიდებული ბავშვის გაჩენის რისკი (I ტიპის დიაბეტი). 35 წლის ასაკში, რისკი იზრდება 20-25% -ით, შემდეგ იზრდება ყოველი ხუთი წლის განმავლობაში. ასე რომ, ქალისთვის 45 წლის შემდეგ, ბავშვის გაჩენის რისკი, რომელსაც 18-20 წლის ასაკში დიაბეტი განუვითარდება, 3-ჯერ იზრდება.
ნაბიჯი 4
ეზოსფეროს ცუდი მდგომარეობის პირობებში, არასათანადო ან გაუწონასწორებელი კვების, აგრეთვე მავნე ჩვევებისა და ცხოვრების უსიცოცხლო ცხოვრების შედეგად, 40 წელს გადაცილებული ბევრი ქალის ჯანმრთელობას არ შეიძლება უწოდეს ხშირად ამ ასაკში დაგროვდა დაავადებების დიდი თაიგული. რა თქმა უნდა, ამან შეიძლება გავლენა იქონიოს მომავალი ბავშვის ჯანმრთელობაზეც. სევდიანი სტატისტიკა …
ამასთან, პრენატალური დიაგნოსტიკის თანამედროვე საშუალებებმა და უახლესი სამედიცინო მიღწევებმა ორსულობის სფეროში მნიშვნელოვნად შეიძლება გაზარდონ ასაკობრივი ზღვარი იმ ქალებისთვის, რომლებიც ჯანმრთელ ჩვილებს ატარებენ და შობენ.
