ყველა პატივმოყვარე მშობელი ოცნებობს არა მხოლოდ დედის / მამის როლზე, არამედ მეგობრის როლზე მათი შვილისთვის, მაგრამ ყველას არ აქვს წარმოდგენა, თუ როგორ მიაღწიოს ამას.
მშობლების ტიპები
დღესდღეობით არსებობს რამდენიმე ტიპის მშობლები - მშობლები, რომლებიც ზრუნავენ ბავშვზე და მშობლები, რომლებიც მოუწოდებენ ბავშვს იყოს პასუხისმგებელი.
მეურვეები
მშობლები, რომლებიც ბავშვს იცავენ, არ არიან მეურვეები ამ სიტყვის ჩვეულებრივი გაგებით. ისინი არ გარბიან მის გარშემო და მუწუკს არ იწმენდენ ყოველ ჯერზე, როცა ხვრინავენ. ისინი ცდილობენ დაიკავონ მისი დრო წრეებით, განყოფილებებით და ცდილობენ მაქსიმალური დრო გაატარონ ბავშვთან, ვერ ხვდებიან, რომ რაც უფრო ძველი ხდება, მით უფრო დამოუკიდებელი უნდა იყოს იგი.
ასეთი მშობლები ერევიან ბავშვის ცხოვრებაში, კლასელებთან და მეგობრებთან ურთიერთობაში, განსაზღვრავენ რა არის მისთვის კარგი და რა - ცუდი. ამ ყველაფრის გათვალისწინებით, ისინი არ ფიქრობენ, რომ აღზრდის ასეთი მანერა ქმნის არასაიმედო ადამიანს, რომელიც მომავალში ვერ შეძლებს საკუთარ თავზე გადაწყვეტილების მიღებას. ასევე, ამ გზით გაზრდილი ბავშვი არ იფიქრებს მათი გადაწყვეტილების შედეგებზე.
თავისუფლების მინიჭება
მეორე ტიპის მშობლები არიან მშობლები, რომლებიც ცდილობენ რაც შეიძლება სწრაფად ჩაუნერგონ შვილს პასუხისმგებლობის გრძნობა და დამოუკიდებლობა. ამიტომ, ისინი ცდილობენ გააფართოონ ბავშვის შესაძლო პასუხისმგებლობის საზღვრები. ისინი არ აკისრებენ თავიანთ გადაწყვეტილებებს ბავშვს. ისინი ცდილობენ გააცნობიერონ ბავშვს, რომ მან თავად უნდა აირჩიოს წრეები, მისი გემოვნებისა და შეღავათების გათვალისწინებით.
როგორ გავხდეთ ბავშვის მეგობარი: რამდენიმე წესი
- პირველი და ყველაზე მნიშვნელოვანი, რაც უნდა გახსოვდეთ არის ის, რომ სადავო სიტუაციებში ბავშვის მხარს ან სკოლას ვერ დაუჭერთ. ანუ, სწორმა მშობელმა-მეგობარმა უნდა შეასრულოს მოსამართლე, არ უნდა მიიღოს არც ერთი მხარე.
- არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გააკრიტიკოთ თქვენი ბავშვი სიზარმაცის გამო. როგორც ბოლო კვლევებმა აჩვენა, ზარმაცი ბავშვები უბრალოდ არ არსებობენ. ამიტომ, თუ ბავშვი ეზარება ან რამეზე უარს ამბობს, საჭიროა უარის მიზეზის დადგენა. ვინ იცის, იქნებ ბავშვს აქვს ყურადღების დეფიციტის აშლილობა. ამ შემთხვევაში ბავშვი მხოლოდ მშობელთან ერთად გააკეთებს რამეს.
- ასევე, თქვენ ვერ შეძლებთ უარყოფით რეაგირებას ცუდი მუშაობის ან ცუდი შეფასებების შესახებ. აქაც პირველ რიგში საჭიროა ცუდი აკადემიური მოსწრების მიზეზების გაგება. არ არის გამორიცხული, რომ ბავშვს გარკვეული დახმარება სჭირდება საგნებთან დაკავშირებით. შესაძლოა, ბავშვმა მასწავლებელთან საერთო ენა ვერ იპოვნოს.
- კიდევ ერთი საკითხი - თქვენ უნდა დაეხმაროთ თქვენს შვილს საშინაო დავალების შესრულებაში და დაეხმაროთ მას ზურგჩანთის შეგროვებაში.
- და ბოლოს, მაგრამ ძალიან მნიშვნელოვანი მომენტი - თქვენ ვერ შეადარებთ ბავშვს სხვა შვილებს!
