ბავშვის აღზრდა ადვილი არ არის. მაგრამ ზოგჯერ ჩვენ თვითონ ვართ ბავშვის ახირებების მიზეზი. ჩვენ ხშირად ვუყურებთ ბავშვის ქცევას ჩვენი ასაკის, გამოცდილების, ფიზიოლოგიური განვითარების სიმაღლიდან და ბოლოს. აქ მოცემულია 10 ყველაზე გავრცელებული შეცდომა, რომლებსაც მშობლები უშვებენ, მათ მნიშვნელობაზე არც კი ფიქრობენ. უპასუხეთ ამ კითხვებს საკუთარ თავს მანამ, სანამ მთელი ადგილი არ წახვალთ თქვენი ბავშვის საყვედურით.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
შეესაბამება ჩვენი მოთხოვნები ბავშვის ასაკს? პატარა ბავშვს მოთმინება არ აქვს. მათი ნება მხოლოდ 9-10 წლიდან ვითარდება. ამიტომ, აზრი არ აქვს სკოლამდელი ასაკის ბავშვისგან სპარტელთა თავშეკავების მოთხოვნას, თქვენი მოთხოვნები ყველაზე ხშირად განწირულია წარუმატებლობისთვის.
ნაბიჯი 2
გვესმის კონკრეტული ბავშვის ქცევის მიზეზები? გავითვალისწინებთ მის საჭიროებებსა და ინტერესებს? ბავშვის პერსპექტივიდან პრობლემის გადახედვა აუცილებლად გამოიწვევს, თუ არა სასურველ შედეგს, თუნდაც მხარეებს შორის კომპრომისს.
ნაბიჯი 3
ყოველთვის ვუყურებთ ბავშვის ფიზიკურ მდგომარეობას? ის შეიძლება იყოს მშიერი, დაღლილი ან რაღაცით წუხილი. რაოდენ სასაცილოდაც არ უნდა მოგვეჩვენოს ბავშვობის შიში, მათ სერიოზულად უნდა მოეკიდონ და თავიდანვე შეეცადოთ მათ მოგვარებას.
ნაბიჯი 4
ჩვენ ჩვენი მოთხოვნებით არ აღვივებთ ბავშვების განვითარების ბუნებრივ მექანიზმებს? შეეცადეთ შეხედოთ თქვენი შვილის სურვილს, ერთდროულად იყოს ყველგან და ყველგან, არა როგორც თქვენი სასჯელი, არამედ თქვენი ბავშვისთვის ბედნიერი შესაძლებლობა შეისწავლოს ეს სამყარო.
ნაბიჯი 5
ზოგჯერ არ გვეჩვენება, რომ ბავშვი მიზანმიმართულად აკეთებს ყველაფერს, რომ ჩვენს დასაწვავად გამოვიდეს? Შორს. უბრალოდ, ადამიანის მეხსიერება, გარდა სხვადასხვა სასარგებლო და არა ძალიან ინფორმაციისა, ინახავს ძველ საჩივრებსაც. ისინი ხშირად გვხვდებიან ბავშვთან ჩვენს ურთიერთობაში. დაივიწყე ისინი, უკვე ზრდასრული ხარ და ყოველთვის არ არის სასარგებლო მოძალადის დაბრუნება, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც საქმე ეხება საკუთარ შვილს.
ნაბიჯი 6
ვეწინააღმდეგებით თუ არა ბავშვის ფიზიოლოგიურ მახასიათებლებს? თუ შენ თვითონ არ გინდა ძილი ან ჭამა, როგორ შეგიძლია ამის გაკეთება მარტო სიტყვებით?
ნაბიჯი 7
ვაძლევთ თუ არა ჩვენს შეცდომებს ბავშვს? იქნებ თქვენი სიზარმაცის, დავიწყების ან უყურადღებობის ბრალია? საკუთარ თავს გულწრფელად უპასუხეთ ამ კითხვას.
ნაბიჯი 8
ვიცით როგორ უნდა დავთმოთ, მოლაპარაკება ხალხთან, კომპრომისზე წასვლა? რა შეგვიძლია თვითონ ვასწავლოთ ბავშვს ადამიანური ურთიერთობების სფეროში? რას ვაკეთებთ იმისთვის, რომ ბავშვმა მოგვისმინოს?
ნაბიჯი 9
ზედმეტად ვაფასებთ ბავშვის შესაძლებლობებს საშიშროების აღქმაში? შესაძლებელია მის ასაკში სიტუაციის პროგნოზირება და ყველა შესაძლო შედეგის დანახვა?
ნაბიჯი 10
გავითვალისწინებთ თუ არა ბავშვის პიროვნებას? არ დავივიწყოთ მისი თვისებები, ინტერესები და სურვილები?
