ყველას მოუწია მოზარდობის კრიზისის მოგვარება. გაზრდის პერიოდს თან ახლავს არა მხოლოდ ჰორმონალური ცვლილებები, არამედ სხვადასხვა ფსიქოლოგიური ცვლილებები: განწყობის სწრაფი ცვალებადობა, გაღიზიანების მომატება, აგრესიულობა და ზოგჯერ ასოციალურობა. მოზარდობის პრობლემების დასაძლევად საჭიროა მათი გაგება.
გოგონებში 11 წლის ასაკში და ბიჭებში 12 წლის ასაკში იწყება სხეულის სწრაფი რესტრუქტურიზაცია. ის ემთხვევა მოზარდობას და თან ახლავს სხვადასხვა პრობლემები. ეს განპირობებულია პიროვნების სოციალურ, ინტელექტუალურ და ბიოლოგიურ მომწიფებას შორის დიდი უფსკრულით. ის 6-10 წლისაა.
მოზარდი მუდმივად ცდილობს გააცნობიეროს საკუთარი თავი, როგორც პიროვნება და იპოვნოს ბალანსი ნდობას-გაურკვევლობას, სიმწიფე-უმწიფრობას, სისრულესა და არასრულფასოვნებას შორის. მოზარდის მთავარი მიზნის - პირადი ავტონომიის მოპოვება - ხშირად თან ახლავს ახალგაზრდული აჯანყება. მოზრდილების ამოცანაა გაიგონ მოზარდი და დაეხმარონ მას გახდეს დამოუკიდებელი ადამიანი, დაძლიოს ცხოვრების ეს რთული პერიოდი ყველაზე ნაკლებად.
მოზარდი იზრდება, არაპროგნოზირებადი ხდება. განწყობის სწრაფი შეცვლა, რომელსაც თან ახლავს უცნაური (ზრდასრული ადამიანის თვალსაზრისით) მოქმედებები, ჰიპერპენსია, რომელშიც მანიაკის დაჟინებული თინეიჯერი ცდილობს წარმატების მიღწევას იმ სფეროში, სადაც ის ყველაზე სუსტია. ყველა ამ სიმპტომით, მოზრდილს გულწრფელად უნდა ესაუბროს მოზარდს და აუხსნას მას, რომ ამას ყველა გადის. აუცილებელია ერთად გავიგოთ სიტუაცია, გადავწყვიტოთ რა შედეგების მიღწევა სურს მოზარდს და რა საშუალებებით შეიძლება მიაღწიოს მიზანს, და რომელი არა.
ამ ასაკში შედის მოზარდებში კერპების გამოჩენა, რომელთა მოქმედებები და ქცევაც მოზარდები ცდილობენ. დიდი ყურადღებით აუცილებელია მოზარდი კერპების მკურნალობა. მათ შორის შეიძლება იყვნენ ისეთებიც, რომლებიც ანტისოციალურ იდეებს ატარებენ, თვითგანადგურებას და სიკვდილის კულტს ქადაგებენ. არ არის გამორიცხული, რომ მოზარდი უბრალოდ მიჰყვება ახალგაზრდულ მოდას, იმაზე ფიქრის გარეშე, რაც ხდება. მოზრდილის ამოცანა ამ შემთხვევაში არ არის აკრძალვა და დადანაშაულება, არამედ ბავშვის გაგება და დახმარება. მოზარდები დიდ ტაქტიკას და მონაწილეობას საჭიროებენ პრობლემების ერთობლივ გადაწყვეტაში.
უკიდურეს შემთხვევაში, თუ ბავშვი ანტისოციალური და საშიში ხდება სხვებისთვის, უნდა დაუკავშირდეთ სპეციალისტებს, რომლებიც კვალიფიციურ დახმარებას გაუწევენ.