ზოგს სიკვდილის უდიდესი შიში აქვს. გააცნობიეროს, რომ ეს აუცილებლად დადგება ოდესმე, ასეთ პიროვნებებს შეუძლიათ განცვიფრება, მწუხარება და პანიკაც კი განიცადონ. ამავე დროს, კაცობრიობის სხვა წევრები უფრო მოდუნებულები არიან თავიანთი ცხოვრების სავარაუდო დასრულების შესახებ.
თუ სიკვდილის შიში გაწუხებთ და მოსალოდნელ დასასრულზე ფიქრი აწმყოს მოწამლავს, შეეცადეთ შეცვალოთ დამოკიდებულება მომავლის მიმართ და გამოასწოროთ საკუთარი ქცევა.
სიცოცხლის სისავსე
ის ადამიანები, ვინც სრულად ცხოვრობენ, არ ეშინიათ სიკვდილის. მნიშვნელოვანია ისიამოვნოთ ყოველდღე და მაშინაც კი, როცა ცხოვრობთ, გააცნობიეროთ საკუთარი შესაძლებლობები და ნიჭი, მიაღწიოთ იმას, რაც გსურთ და იყოთ იმ ხალხთან, ვინც გიყვართ და რომლებსაც აფასებთ.
წინააღმდეგ შემთხვევაში, თქვენ შეუერთდებით იმ ადამიანთა ჯგუფს, რომლებიც არ ცხოვრობენ, მაგრამ არსებობენ. ისინი მცენარეულობენ და საკუთარ ცხოვრებას წვრილმანებზე ხარჯავენ. ასეთი ინდივიდები ერთი გასართობიდან ან სიამოვნებიდან სხვას ეშვებიან, ოდნავი დაბრკოლებით ტოვებენ ოცნებისკენ მიმავალ გზას და აღარ ბედავენ მოითხოვონ იმაზე მეტი, ვიდრე უკვე აქვთ.
გააფართოვეთ თქვენი ჰორიზონტი, არ შეგეშინდეთ ცხოვრების და განცდის. და მაშინ აღარ გექნებათ განცდა, რომ ცხოვრება გადის და სამყარომ არ გამოავლინა თქვენთვის ყველაზე უკეთესი, რაც აქვს. გესმოდეთ, რომ სწორედ დროის დაკარგვის შეგრძნება იწვევს სიკვდილის შიშს.
და ვინც ყველაფერს აკეთებს იმისათვის, რომ ყველაფერი სიცოცხლეში აიყვანოს, უფრო ფილოსოფიურია ცხოვრების მომავალი დასასრულის შესახებ.
სიკვდილი სიზმარს ჰგავს
ზოგიერთ ადამიანს არ ეშინია სიკვდილის, რადგან ესმის: სიკვდილი რომ მოვა, ისინი იქ აღარ იქნებიან, მაგრამ ეშინიათ ისეთი რამის, რაც არ არის უაზრო. ეს არის საკმაოდ მარტივი და ლოგიკური განცხადება, და თუ მასში ჩასწვდებით, სიკვდილის შიში შორდება. როდესაც ადამიანი იღუპება, ის ძირფესვიანად იძინებს და აღარ გრძნობს ტკივილს, შიშს და შფოთვას.
მოექეცი სიკვდილს, როგორც დაუსრულებელ მშვიდობას და შეწყვიტე მისი შიში.
შთამომავლობა
არსებობენ ადამიანები, რომლებიც სიკვდილს უფრო მშვიდად ეხმიანებიან მათი შვილების, შემდეგ კი შვილიშვილების გარეგნობასთან. ისინი ხედავენ თავიანთ შთამომავლებს, როგორც საკუთარი თავის გაგრძელებას და ესმით, რომ სიკვდილის დაწყებისთანავე მათი პიროვნებისა და სულის ნაწილები გააგრძელებენ ცხოვრებას შთამომავლებში.
ბავშვები და შვილიშვილები ბევრს იღებენ დედებისგან, მამებისაგან, ბებია-ბაბუებისაგან. გარეგნობა, ხასიათი, გონება - ეს ყველაფერი წინაპრების გენების ერთობლიობაა. ამიტომ, ადამიანს, ვისაც ოჯახის მემკვიდრეები ჰყავს, შეუძლია გადალახოს სიკვდილის შიში.
Შიშის გარეშე
დაბოლოს, არსებობენ ადამიანები, რომლებიც საერთოდ არ გრძნობენ შიშს. მათ არ ეშინიათ სიმაღლის, სიბნელის, დაავადების და არც სიკვდილის. პირიქით, ეს ადამიანები გრძნობენ საჭიროებას, მუდმივად იყვნენ ექსტრემალურ სიტუაციებში. ასეთ ადამიანებს ცხოვრებაში არ აქვთ საკმარისი ადრენალინი და შიშობენ, რომ მათ საერთოდ არ იციან.
