მე -20 საუკუნე აღინიშნა ფენომენმა, რომელსაც "სექსუალური რევოლუცია" უწოდეს. შეიცვალა დამოკიდებულება სქესის მიმართ - ის აღარ განიხილება მხოლოდ როგორც ქორწინების ნაწილი. დაიბადა ქალისა და მამაკაცის ურთიერთობის ახალი ტიპი - სექსი ურთიერთპასუხისმგებლობის გარეშე.
თანამედროვე სამყაროში გავრცელებულია აზრი, რომ სქესთა შორის ურთიერთობის საფუძველია სქესი. ქორწინებაშიც კი ის რჩება საფუძვლად და დანარჩენი ყველაფერი - ერთად ცხოვრება, საყოფაცხოვრებო, ფსიქოლოგიური მიჯაჭვულობა - ეს მხოლოდ მას ემატება, სექსი აღარ იქნება - ეს ყველაფერი არ გადაარჩენს ქორწინებას განადგურებისგან. ამ მიდგომით, როგორც ჩანს, ბუნებრივია უარი თქვას ყველა მეორეულ ნივთზე, რომელიც მთლიანად სექსზეა დაფუძნებული.
"თავისუფალი" ურთიერთობების ფსიქოლოგია
ყველაზე ხშირად, ურთიერთობის ინიციატორი, რომელშიც სექსი პირველ ადგილზეა, არის მამაკაცი. ქალი ეთანხმება ამას, ცდილობს მას მინიმუმ ასეთი ღირებულების შენარჩუნებაში, რადგან ხედავს, რომ მას ის უფრო სჭირდება, ვიდრე მას სჭირდება. და თანახმაა თუ არა”სექსი ურთიერთპასუხისმგებლობის გარეშე”, ქალი ღრმად იმედოვნებს, რომ ეს ურთიერთობა საბოლოოდ კიდევ უფრო გადაიზრდება.
იმედი ამაო აღმოჩნდა. სექსი არის ფიზიოლოგიური მოთხოვნილების დაკმაყოფილება, რაც ცხოველებს თანდაყოლილი აქვთ და თუ ადამიანის მიჯაჭვულობის გრძნობა არ დაიბადა სექსუალური მიზიდულობით, ის აღარ დაიბადება. რაც მიეჩვია სექსუალური პარტნიორის, როგორც "კმაყოფილების საშუალების" დანახვას, უკვე ძნელია მისი, როგორც პიროვნების დანახვა.
პარტნიორთან კომუნიკაცია სასიამოვნო ფიზიკურ შეგრძნებამდე მოდის, რაც მოსაწყენი ხდება. როდესაც ყველა პოზა იქნება ნაცადი (სინამდვილეში, მათ შორის არც ისე ბევრია), თქვენ სიახლე მოგინდებათ, მაგრამ შეუძლებელია პარტნიორში რაიმე ახალი აღმოაჩინოთ ასეთ ურთიერთობაში. თუ ეს ერთდროულად მოხდება ორივესთან, მაშინ განშორება შედარებით უმტკივნეულო იქნება, მაგრამ უფრო ხშირად ეს მოხდება კაცთან - და ის სიამოვნების ახალი წყაროს მოსაძებნად მიდის, ხოლო ქალს მხოლოდ მარტო ტანჯვა შეუძლია. ამასთან, სიამოვნების მაძიებელი სამუდამოდ არ გაერთვება: ახალგაზრდობა ტოვებს, ასაკოვანი მამაკაცი წყვეტს საინტერესო გახდეს ახალგაზრდა მიმზიდველი ქალბატონებისთვის და მას არ შეუქმნია ოჯახი, რომელიც მას სიბერეში შეძლებდა.
ურთიერთობის გაფუჭების ვარიანტები
ერთ-ერთი ყველაზე დრამატული სიტუაციაა ერთ-ერთი პარტნიორის მძიმე დაავადება. ადამიანი, რომელიც დიდხანს იწვა საწოლში ან ინვალიდია, აღარ შეიძლება იყოს სექსუალური სიამოვნების წყარო და თუ სხვა არაფერი აკავშირებს ხალხს, ურთიერთობა წყდება. ხდება ისე, რომ ოჯახებიც კი ვერ უძლებენ ასეთ გამოცდას. მაგრამ თუ ოჯახს კვლავ შეუძლია გადარჩეს ასეთ ვითარებაში, მაშინ მხოლოდ სექსით შეკრული წყვილი ვერასდროს შეძლებს. შედეგად, ადამიანი განიცდის რთულ დაშლას და მარტო რჩება ზუსტად მაშინ, როდესაც მას ყველაზე მეტად სიყვარული და მორალური მხარდაჭერა სჭირდება.
ასეთი წყვილის კიდევ ერთი დამაჯერებელი ტესტი ორსულობაა. ადამიანები, რომელთა ურთიერთობა მხოლოდ სექსზეა დაფუძნებული, არ აპირებენ შვილების გაჩენას, მაგრამ არანაირი კონტრაცეფცია არ არის 100% გარანტირებული. ორსულობა შედის ასეთი წყვილის ცხოვრებაში, როგორც ჭანჭიკი ცისფერიდან. ქალი შეიძლება ამას აღიქვამს, როგორც ურთიერთობების ახალ დონეზე გადასვლის იმედს, მაგრამ იშვიათად ხდება ასეთი იმედები: თუკი თავიდანვე ქალი აღიქვამდა ქალს, როგორც "სექს სათამაშოს", მას არ სურს რაიმე პასუხისმგებლობის აღება. მომავალში. არსებობს სამი ვარიანტი: აბორტი, რომლის ფიზიკური და ფსიქოლოგიური შედეგები მოგიწევს ცხოვრება, ბავშვის მიტოვება ან მამის გარეშე გაზრდა. ძნელი სათქმელია, რომელია ნაკლები ბოროტება.
მხოლოდ სქესობრივი კავშირისგან განსხვავებით, არასექსუალური ურთიერთობა შეიძლება ძალიან ძლიერი იყოს. ეს ფენომენი ცნობილია როგორც "თეთრი ქორწინება".ასეთი ურთიერთობის მაგალითია დიდი ჰერცოგ სერგეი ალექსანდროვიჩის - ალექსანდრე III- ის ძმისა და ელიზაბეტ ფეოდოროვნას, ჰესე-დარმშტადტის პრინცესას ქორწინება. ურთიერთშეთანხმებით, მეუღლეები და-ძმად ცხოვრობდნენ, მაგრამ მათი სიყვარული ერთმანეთის მიმართ განსაკუთრებული იყო: ქმარს ატარებდა მედალიონი მეუღლის პორტრეტით, ერთ ასაკში, ელიზაბეტს კი 16 წლის ასაკში, ერთ-ერთში. მის წერილებში სინანული გამოთქვა, რომ მას მოუწია ქმართან დაშორება სხვადასხვა ღონისძიებებზე წასვლით.
რა თქმა უნდა, თეთრი ქორწინება ცოტასთვის მისაღები საქმეა, მაგრამ ის ბრწყინვალე მტკიცებულებაა იმისა, რომ ადამიანურ ურთიერთობებში სექსი მეორეხარისხოვანია, ინტიმური ურთიერთობა კი პირველადი.
