ზოგი მოკრძალებას ბოროტებას უწოდებს, ზოგი კი, პირიქით, ადამიანის ბუნების უმაღლეს გამოვლინებას აღიარებს. მოსაზრებების ასეთი პოლარობა მიუთითებს ამ ხასიათის ნიშნის ორაზროვან შეფასებაზე.
დამოკიდებულება ხასიათის ისეთი თვისებისადმი, როგორიც არის მოკრძალება, ბევრ ქვეყანაში სხვადასხვა გზით ვითარდება. შეერთებულ შტატებში თვინიერ კაცს უკუნისამდე უბიძგებენ უცერემონიო და სრულიად ურცხვი კარიერისტები, რომლებიც ცდილობენ შეავსონ ყველა შესაძლო სივრცე. ნორვეგიაში სიტუაცია სხვაგვარია, რადგან იქ მოკრძალება განიხილება არა მხოლოდ როგორც წესიერი საქციელი საზოგადოებაში, არამედ ფუფუნების და პრეტენზიული კოსტიუმების სურვილის ნაკლებობა.
მოკრძალების უკიდურესი ჩვენება
მოკრძალება ხშირად ერევა თავის უკიდურეს გამოვლინებაში, კერძოდ თვითდაჯერებულობაში, რომელშიც ადამიანი ამცირებს საკუთარ შესაძლებლობებს, არ ცდილობს რაიმე ფორმით დაამტკიცოს საკუთარი თავი. ეს ორი ცნება უნდა გამოირჩეოდეს, ვინაიდან მოკრძალებული ადამიანი, მართალია წინასწარ არ აყენებს თავის პიროვნებას, მაგრამ არ ავიწყდება ინდივიდუალური თვითგანვითარება. ჩვეულებრივ, პრეტენზიის ნაკლებობას თან ახლავს ადეკვატური თვითშეფასება.
მოკრძალება, როგორც პირმშოობის თვისება
მოკრძალება, როგორც დაბადებიდან შეძენილი პიროვნული თვისება, ცხოვრებაში ბევრ უპირატესობას ანიჭებს, პირველ რიგში, თავდაჯერებულობისა და ამაოებისგან თავისუფლებას. ისეთი სასარგებლო თვისებების ფლობა, როგორიცაა მოსმენის უნარი, თავგანწირვის, ქველმოქმედების უნარი, ადამიანი შეიყვარებს არა მარტო ოჯახთან და მეგობრებთან, არამედ საზოგადოების მრავალ წრეში.
განათლებულ ადამიანებში მოკრძალება არანაირად არ განიხილება, როგორც ერთგვარი ნაკლი, თვითგამოხატვის შეუძლებლობა ან, საერთოდ, ადამიანის წარუმატებლობა. ამ უკანასკნელ არგუმენტს რეგულარულად იყენებენ ამბოხებისა და დამოუკიდებლობის მომხრეები, რადგან მოკრძალებულ ადამიანებს ხშირად აქვთ საშუალო შემოსავალი და ზომიერი ცხოვრების წესი აქვთ. ამგვარი პრეტენზიის არსი მდგომარეობს ადამიანთა მორალურ, ეთიკურ და ზნეობრივ დამოკიდებულებაში სხვაობაზე, ზოგადად, მათი ცხოვრებისეული პრიორიტეტები განსხვავდება.
მოკრძალება და თანატოლების ზეწოლა
ამასთან, ზოგი სხვისი ზეწოლის ქვეშ ან საკუთარი თავისადმი უკმაყოფილების გამო, გულწრფელად ცდილობს თრგუნავს საკუთარ თავში მოკრძალებას, როგორც ხასიათის თვისებას თავხედობასთან დაკავშირებული სხვა თვისებებით. მაგრამ ამ შემთხვევაში ღირს უფრო კარგად გავეცნოთ საკუთარ მე-ს, იმის გასარკვევად, თუ რატომ ღირს საკუთარი თავის შეცვლა.
ზოგჯერ ადამიანები შეგნებულად იმალებიან მოკრძალების ნიღბის მიღმა და სხვებისგან თავდაჯერებულობისა და მორცხვობის დამალვას ცდილობენ. ეს ხდება საზოგადოებაში საკუთარი თავის წარმოჩენის მოსახერხებელი ფორმა. ასეთი პიროვნებები ხშირად გაუწონასწორებელი და გაღიზიანებულია, რაც განსაკუთრებით გამოხატულია სტრესულ სიტუაციებში, როდესაც მათი შინაგანი დისკომფორტი გამოდის.
საკმაოდ მარტივია გულწრფელი მოკრძალების გამოირჩევა ვითომ პლანეტისგან, იგი ხასიათდება უბრალოებით და გულწრფელობით. ამიტომ, ყურადღება უნდა მიაქციოთ არა მხოლოდ ადამიანების ქცევას, მათ თვისებებს, არამედ რაც შეიძლება ხშირად უნდა გამოიყურებოდეს საკუთარ თავს გარედან.
